Page 4 - My FlipBook
P. 4

OTEL KATĠBĠ — Nesi var?... KÖYLÜ MÜġTERĠ — Felç dediler. Makineden düĢtü.
             OTEL KATĠBĠ — Ne makinesi,
             KÖYLÜ MÜġTERĠ — Traktör.. Ondan düĢtü,
             bu hale geldi.
             OTEL KATĠBĠ — Traktörde kız ne arar?
             KÖYLÜ MÜġTERĠ — Oldu"iĢte!
             OTEL KATĠBĠ — BoĢ oda yok...
             KÖYLÜ MÜġTERĠ — Ne yaparız biz? Yarın doktora gideceğiz.  Kız  ameliyat
             olacak...  Seni
             memnun ederdik. '
             OTEL KATĠBĠ — Bir oda var ama, içinde hiç • ses çıkarmadan oturmanız lâzım...
             BitiĢiğinizde oturan, aksi titiz bir adam...
             KÖYLÜ MÜġTERĠ — Bizim hiç sesimiz çıkmaz... Kızım arada bir bunalır, ağlar; onu
             da duyan olmaz.
             OTEL KATĠBĠ — Nüfusunuz, hüviyetiniz tamam mı?
             KÖYLÜ MÜġTERĠ — Hepsi tamam!... OTEL KATĠBĠ — Pekâlâ... Birinci katta 4
             numara... (Arkasındaki hücreden anahtarı alıp uzatır, gösterir.) Çıkın
             merdivenden, yerleĢin! Ben geliyorum. Bir yatak daha atarız. EĢyanız var mı?
             KÖYLÜ MÜġTERĠ — DıĢ kapının içinde bir
             heybemiz var...
             OTEL KATĠBĠ — Getirirler. Siz çıkın!... KÖYLÜ MÜġTERĠ — (Anahtarı alırken) Allah
             razı olsun...
             (Köylü müĢteri dönüp merdivene doğru yürür. Otel Kâtibi ve mübaĢir arkasından
             bakarlar. TaĢralı müĢteri, yerinden kalkmıĢ,
             15
             ağır ağır yaklaĢıyor. Merdiven baĢına kadar gelir. Felçli kızın soluk yüzü,
             ıstırap dolu... KÖYLÜ MÜġTERĠ — (Çıkarken) Allah hiç bir babaya, evlâdını bu
             halde göstermesin..
             (Köylü müĢteri merdiveni çıkıp kaybolur. TaĢralı müĢteri, gözleriyle onları
             takip ediyor.)
             OTEL KATĠBĠ — (MübaĢire) Ne de güzel kız!.. Ġnci gibi bir Ģey... On yedisinde
             var, yok... (TaĢralı müĢteriye) HemĢeri! Gördün mü beterin
             beterini...
             TAġRALI MÜġTERĠ — (Döner) Benim halim onunkinden bin kere beter!... Razıyım, iki
             ayağı kopuk olsun, tek onu bulayım!... Namusum kurtulsun!...
             MÜBAġĠR —  (GiĢeye   doğru  gelen   taĢralı
             müĢteriye) Ne yaptı kızın sana? Namusuna ne olmuĢ?
             TAġRALI MÜġTERĠ — Sorma, sorma!
             (Açık kapıda, siyah baĢörtülü, ökçesiz bebe iskarpinli, yeldirmeli kadın...
             Çıngırak... Kadın , kapıyı kapatır, gözler üzerinde... GiĢeye doğru yürür.
             Halinde, keskin bir ener-
             ji.J
             YELDĠRMELĠ KADIN — (Otel Kâtibine) Reis Bey bu otelde kalıyor, değil mi?
             OTEL KATĠBĠ — (ġüphe tavrı) Evet; ne istiyorsunuz?
             YELDĠRMELĠ KADIN — Görmek istiyorum,
             iĢim var!...
             MÜBAġĠR — (Yeldirmeli kadına) Reis Beyi
             16
             tanıyor musunuz?
             YELDĠRMELĠ KADIN — Hayır!
             OTEL KATĠBĠ — (Yeldirmeli kadına) Henüz
             I gelmediler.
             YELDĠRMELĠ KADIN — Bekliyeyim bir kenarda...
             OTEL KÂTĠBĠ — Olmaz; Reis Bey böyle rahatsızlıklara gelemez!
             YELDĠRMELĠ KADIN — DıĢarıda bekliyeyim öyleyse..
             MÜBAġĠR — Hanım, olmaz dediler ya!... Ben mahkemenin mübaĢiriyim. Reis Bey'in
             yolunu kesip ona asılmakta fayda yok!...
             YELDĠRMELĠ KADIN — Ben tâ Eyüp'den geliyorum. Gecekondulardan.... Bir adım atmam
             bir yere... (Dirseğin baĢında ve giriĢ kapısının yanındaki tek iskemleyi çeker.)
             ġuraya iliĢip bekliye-ceğim! Ġsterseniz kolumdan tutup beni sokağa atın! PiĢtik
             artık... Acı yüzünden...
   1   2   3   4   5   6   7   8   9