Page 41 - My FlipBook
P. 41

dersiniz?
             REĠS BEY — Onu tâ içimde görüyorum; içimi görür gibi görüyorum! (Birinci Âdem
             Babaya) Adem Baba! Sen yapmadın, ben yaptım! Rahat et!
             (Birinci Âdem Baba, katıla katıla ağlar. Herkes donuk, herkes hareketsiz...
             Alaca karanlıkta yüzler daha silik...)
             123
             MEMUR — Daha neler, Reis Beyefendi; ben Memur efendi, burada bir müfettiĢin
             tevkif kesmesiyle yatıyorum. Bir yolsuzluk sorgusunda ters cevap verdim diye...
             Dosyam olmadığı için de hesaba çekilemiyorum. Yılanlı kuyuda kıyamete kadar
             otur, dur!...
             KARABORSACI — Ya bendeniz?.. Küçük bir fatura üstündeki dikkatsizlik...
             SAHTE HÂKĠM — (Reis Beye) Burada herkesin, kendisini temize çıkarması âdettir.
             Bazıları da suçunu kabul edecek kadar insaf gösterir. (Yankesiciyi iĢaret eder.)
             Bakın, bizim Yankesici hiç lâf ediyor mu? Ben de suçunu kabul edenlerdenim,
             doğrusu!.. Sahte tarafından, aylarca Hâkimlik ettim; devletin parasını aldım,
             hükümler kestim. Ama, verdiğim kararların hepsi kanuna uygundu.
             REĠS BEY — (Ortaya) Bu hapishanede ne kadar suç, zulüm varsa, hepsini yapan
             benim!.. BoĢuna yorulmayın! Yerinizde olsaydım, Reis Beyi linç ederdim.
             (Reis Bey, bitik bir tavırla, sendeliyerek bankoya oturur.)
             KAAATĠL — (Ortaya) Cevap vermeyin; Reis Bey çok yorgun, bitkin.. Görmüyor
             musunuz; Yeter tıraĢlarınız!.. (Reis Beye) Baba, Ģimdi sayımdan sonra (Soldaki
             tek ranzanın alt somyasında duran dengi gösterir.) Yatağına uzanır, baĢını
             dinlersin! Serelim mi yatağını?..
             REĠS BEY — Hayır oğlum; ben sererim. Zahmet olmasın...
             KAATĠL — Hiç sana iĢ gördürür müyüz?.. (Ellerini uzatır) Bizim genç ellerimiz
             dururken...
             124
             REĠS BEY - O yatağı, benim ihtiyar ellerimden baĢkası açamaz. Yapma.
             KAATĠL - Sen bilirsin, Baba!.. Eline bir de teĢbih veririm. Çeker oyalanırsın!..
             REĠS BEY-Çeker, oyalanırım!.
             (Uzun durak... Artık gölgelerden baĢka birĢey görünmüyor.)
             MEMURUN SESĠ - (Acıklı) Çek teĢbihini, ağa, çek!.. Bakalım zamanın sonuna
             eriĢebilir misin?
             (Durak...)
             KARABORSACININ SESĠ - Hapishanenin en korkunç zamanı iĢte bu vakittir, akĢam
             vakti...
             (Uzun durak... Birden, tepedeki, tavana yapıĢık lâmba yanar. KoğuĢta ve
             koridorda büyük ıĢık...)
             KAATĠL - (Ortaya) Allah kurtarsın!..
             KARIġIK   SESLER - Allah kurtarsın!..
             SAHTE HÂKĠM - Oh, dünya varmıĢ!..
             MEMUR - Bu mu, olan dünya?..
             KARABORSACI - Reis Bey! Hapishanede âdet, lâmbalar yanar yanmaz, Allah
             kurtarsın, demektir.
             KAATĠL - (Ranzadakilere)Haydi dıĢarıya; sayım baĢlıyor! ġimdi gelirler.
             (Karaborsacı kalkar, Memur, zahmetli bir tavırla ranzadan iner. Sahte Hâkim,
             nazlı nazlı, doğrulur. En önde Yankesici, teker teker kapıdan çıkıp, arkaları
             ko-
             125
             guĢa doğru, koridorun görünen kısmında sıraya gi -rerîer . Reis Bey oturuyor.
             Birinci Adem Baba bekliyor.)
             KAATĠL - (Birinci Adem Babaya) Çık dıĢarı!.. Yerine!.
             (Birinci Âdem Baba, iki büklüm, çıkar, kaybolur. Kaatil büyük bir sevgi Kaatil
             büyük bir sevgitavrı ile Reis Beye döner.)
             KAATĠL - (Gayet içli) Baba, sen burada otursan da birĢey söylemeğe kalkarlar.
             Ġstersen sıraya giriver.
             REĠS BEY - Elbette girerim! Bana söyleceklerir
             KAATĠL - Bana ne edebilirler? Sana birĢey söyleı mlurum. Bu yüzden üç gün evvel
             koĢtum zindana.
   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46