Page 41 - My FlipBook
P. 41
dersiniz?
REĠS BEY — Onu tâ içimde görüyorum; içimi görür gibi görüyorum! (Birinci Âdem
Babaya) Adem Baba! Sen yapmadın, ben yaptım! Rahat et!
(Birinci Âdem Baba, katıla katıla ağlar. Herkes donuk, herkes hareketsiz...
Alaca karanlıkta yüzler daha silik...)
123
MEMUR — Daha neler, Reis Beyefendi; ben Memur efendi, burada bir müfettiĢin
tevkif kesmesiyle yatıyorum. Bir yolsuzluk sorgusunda ters cevap verdim diye...
Dosyam olmadığı için de hesaba çekilemiyorum. Yılanlı kuyuda kıyamete kadar
otur, dur!...
KARABORSACI — Ya bendeniz?.. Küçük bir fatura üstündeki dikkatsizlik...
SAHTE HÂKĠM — (Reis Beye) Burada herkesin, kendisini temize çıkarması âdettir.
Bazıları da suçunu kabul edecek kadar insaf gösterir. (Yankesiciyi iĢaret eder.)
Bakın, bizim Yankesici hiç lâf ediyor mu? Ben de suçunu kabul edenlerdenim,
doğrusu!.. Sahte tarafından, aylarca Hâkimlik ettim; devletin parasını aldım,
hükümler kestim. Ama, verdiğim kararların hepsi kanuna uygundu.
REĠS BEY — (Ortaya) Bu hapishanede ne kadar suç, zulüm varsa, hepsini yapan
benim!.. BoĢuna yorulmayın! Yerinizde olsaydım, Reis Beyi linç ederdim.
(Reis Bey, bitik bir tavırla, sendeliyerek bankoya oturur.)
KAAATĠL — (Ortaya) Cevap vermeyin; Reis Bey çok yorgun, bitkin.. Görmüyor
musunuz; Yeter tıraĢlarınız!.. (Reis Beye) Baba, Ģimdi sayımdan sonra (Soldaki
tek ranzanın alt somyasında duran dengi gösterir.) Yatağına uzanır, baĢını
dinlersin! Serelim mi yatağını?..
REĠS BEY — Hayır oğlum; ben sererim. Zahmet olmasın...
KAATĠL — Hiç sana iĢ gördürür müyüz?.. (Ellerini uzatır) Bizim genç ellerimiz
dururken...
124
REĠS BEY - O yatağı, benim ihtiyar ellerimden baĢkası açamaz. Yapma.
KAATĠL - Sen bilirsin, Baba!.. Eline bir de teĢbih veririm. Çeker oyalanırsın!..
REĠS BEY-Çeker, oyalanırım!.
(Uzun durak... Artık gölgelerden baĢka birĢey görünmüyor.)
MEMURUN SESĠ - (Acıklı) Çek teĢbihini, ağa, çek!.. Bakalım zamanın sonuna
eriĢebilir misin?
(Durak...)
KARABORSACININ SESĠ - Hapishanenin en korkunç zamanı iĢte bu vakittir, akĢam
vakti...
(Uzun durak... Birden, tepedeki, tavana yapıĢık lâmba yanar. KoğuĢta ve
koridorda büyük ıĢık...)
KAATĠL - (Ortaya) Allah kurtarsın!..
KARIġIK SESLER - Allah kurtarsın!..
SAHTE HÂKĠM - Oh, dünya varmıĢ!..
MEMUR - Bu mu, olan dünya?..
KARABORSACI - Reis Bey! Hapishanede âdet, lâmbalar yanar yanmaz, Allah
kurtarsın, demektir.
KAATĠL - (Ranzadakilere)Haydi dıĢarıya; sayım baĢlıyor! ġimdi gelirler.
(Karaborsacı kalkar, Memur, zahmetli bir tavırla ranzadan iner. Sahte Hâkim,
nazlı nazlı, doğrulur. En önde Yankesici, teker teker kapıdan çıkıp, arkaları
ko-
125
guĢa doğru, koridorun görünen kısmında sıraya gi -rerîer . Reis Bey oturuyor.
Birinci Adem Baba bekliyor.)
KAATĠL - (Birinci Adem Babaya) Çık dıĢarı!.. Yerine!.
(Birinci Âdem Baba, iki büklüm, çıkar, kaybolur. Kaatil büyük bir sevgi Kaatil
büyük bir sevgitavrı ile Reis Beye döner.)
KAATĠL - (Gayet içli) Baba, sen burada otursan da birĢey söylemeğe kalkarlar.
Ġstersen sıraya giriver.
REĠS BEY - Elbette girerim! Bana söyleceklerir
KAATĠL - Bana ne edebilirler? Sana birĢey söyleı mlurum. Bu yüzden üç gün evvel
koĢtum zindana.