Page 193 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj

(mosbesimit) rivendikojnë nga Nefsi Emmare të kundërtën e kësaj dhe All-llahu i
madhëruar ia nënshtroi shejtanit të gjitha ato që nuk janë për Të, që nuk dëshirohet
me to fytyra e Tij dhe që nuk janë bindje ndaj Tij, e këtë e bëri pronë të tij ku e sjellë
Nefsin Emmare që aty të punojë dhe i kërkon që t’i marrë veprat nga Nefsi
Mutmeinne e t’i bëjë forcë të tij, kurse Nefsi Emmare nxiton shumë që t’i bëjë të
gjitha veprat fat të tij dhe vështirësia më e madhe për Nefsin Mutmeinn është që t’i
shpëtojë veprat nga shejtani dhe Nefsi Emmare, e sikur një vepër të ngritet tek Ai
ashtu si duhet robi të shpëtonte, por Nefsi Emmare dhe shejtani refuzojnë që edhe
një vepër e tij të arrijë tek All-llahu sikurse thanë disa njohës të mirë të All-llahut
dhe Nefsit të tyre: Pasha All-llahun sikur ta dijë se më është ngritur mua një vepër
tek All-llahu do të gëzohesha për vdekjen më shumë se gëzimi i atij që i ka munguar
një kohë të gjatë familjes. Abdullah Ibn Omeri (r.a.) tha: Sikur ta dijë se All-llahu ka
pranuar prej meje vetëm një sexhde unë nuk do të gëzohesha me diçka joprezent më
shumë se sa me vdekjen: “All-llahu pranon vetëm prej të sinqertëve” (El-Maide :
27).
KAPITULL
Nefsi Emmare është ngritur kundër Nefsit Mutmeinn dhe sa herë që ky vie me
ndonjë mirësi ai e ballafaqon me ndonjë të keqe që t’ia shkatërroj atë. Nëse Nefsi
Mutmeinn vie me iman dhe tevhid, Nefsi Emmare vie me atë që prishë imanin si
dyshimi dhe nifaku, si dhe ajo që prishë tevhidin si shirku, dashuria e dikujt tjetër
përveç All-llahut, frika e shpresimi i tij, e nuk mbetët i kënaqur përderisa nuk i jep
përparësi në dashuri, frikë dhe shpresim dikujt tjetër para dashurisë, frikës dhe
shpresimit të All-llahut, kështu çka është për Të e vonon kurse çka është për krijesat
i jep përparësi dhe kjo është gjendja e shumicës së njerëzve. Nëse Nefsi Mutmeinn
vie me pasimin e pastër të të Dërguarit, Nefsi Emmare vie me gjykimin e
mendimeve dhe thënieve të njerëzve para shpalljes, e paraqet dyshime të humbura të
cilat e pengojnë plotësimin e atij pasimi dhe gjykimin e Sunnetit e mosinteresimin
për mendimet e njerëzve, kështu fillon një luftë në mes atyre dy Nefseve dhe fiton ai
që All-llahu e ndihmon. Nëse Nefsi Mutmeinn vie me sinqeritet, besnikëri,
mbështetje, pendim dhe mbikëqyerje, Nefsi Emmare vie me të kundërtat e tyre, e
nxjerrë atë nëpër disa kallëpe, i betohet në All-llahun se nuk ka qëllim tjetër përveç
bëmirësisë dhe pëlqimit, por All-llahu e di se ai është gënjeshtar dhe se qëllim i tij
është pasimi i epshit të tij dhe ikja nga burgu i pasimit dhe gjykimit të pastërt të
Sunnetit në fushën e dëshirës dhe epshit të tij. E pasha All-llahun, ai nuk ka kaluar
përveçse nga fusha e pasimit dhe nënshtrimit në burgun e epshit, dëshirës,
ngushtësisë së tij, errësirës së dhe egërsisë së tij, ai është i burgosur në këtë botë, në
Berzah edhe më ngushtë dhe në Ditën e ringjalljes edhe më ngushtë se në të parat.
Nga çuditë më të mëdha të tij është se ai i bënë magji mendjes dhe zemrës, kështu
që i shfaqë gjërat më të ndritura dhe më të vlefshme në pamje të keqe, ndërsa
shumica e njerëzve janë me mendje e ëndërra të fëmijëve që nuk kanë arritë kufirin
e fëmijërisë së parë e çfarë të themi për pjekurinë me të cilën i mençuri e i rrituri
dallon mirësinë e dy të mirëve, të cilës i jep përparësi, e edhe të keqës nga dy të
këqijat dhe largohet nga ajo. Ai i shfaqë pamjen e tevhidit të pastër i cili është më i
ndritur se pamja e diellit dhe e hënës në një pamje të mangët e të urrejtur, ua
mangëson pozitat dijetarëve dhe i zbret ata në shkallën e adhurimit të pastër, të
mjerimit, të nënështrimit dhe varfërisë së pastër për të cilën nuk kanë pushtet, e as
dëshirë, e as ndërmjetësim përveç me lejën e All-llahut, kështu që shpirti magjik i
shfaqë atë masë përfundim të mangësisë, ulje të vlefshmërisë së tyre dhe nuk bëjnë
dallimin në mes të mjerëve e të varfërve kështu që largohen shpirtrat e tyre me të
madhe nga zhveshja e tevhidit, e thonë: “A mendon ai t’i bëjë zotat një Zot? Vërtet,