Page 188 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj
P. 188

sikur të arrijë nga kjo botë dhe shkaqet e saj të gjithaa ato që i ka arritur, përderisa të
                      mos jetë vetëm All-llahu i dashuri i tij, Zoti i tij, i adhuruari i tij dhe qëllimi i tij, si
                      dhe të jetë vetëm Ai i Cili do t’i ndihmojë në arritjen e kësaj. E vërteta është se ai
                      nuk ka mundësi të arrijë qetësi pa e realizuar vetëm Ty të adhurojmë dhe vetëm prej
                      Teje  ndihmë  kërkojmë,  e  edhe  thëniet  e  komentatorëve  rreth  bindjes  apo  qetësisë
                      mbështetën në këtë.
                      Ibn  Abbasi  (r.a.)  tha:  El-Mutmeinne  (shpirti  i  bindur  plotësisht)  është  shpirti
                      vërtetues. Katadeja tha: Ai është besimtari të cilit i është qetësuar shpirti në atë që
                      premtoi  All-llahu.  El-Haseni  tha:  Është  ai  që  vërtetoi  atë  që  tha  All-llahu  i
                      madhëruar. Muxhahidi  284  tha: Është shpirti i cili është bindur në Zotin e tij dhe i cili
                      i është dorëzuar asaj që Ai bënë me të. Transmetoi Mensuri nga ai se tha: Ai është
                      shpirti i cili është bindur në All-llahun Zotin e tij dhe e ka nënshtruar zemrën ndaj
                      urdhërit dhe bindjes së Tij. Ibn Ebi Nexhih 285  tha: Shpirti mutmeinn është shpirti i
                      nënshtruar dhe i  qetësuar në  All-llahun. Poashtu  tha:  Është  ai  që  është  bindur në
                      takimin me All-llahun. Pra, thëniet e selefit rreth shpirtit të bindur plotësisht kanë të
                      bëjnë me këto dy baza: Bindja e diturisë dhe e imanit, si dhe bindja e dëshirës dhe
                      punës.
                      KAPITULL
                      Kur ai qetësohet (bindet) nga dyshimi në bindje, nga injoranca në dituri, nga hutia
                      në  përkujtim,  nga  tradhëtia  në  pendim,  nga  mossinqeriteti  në  sinqeritet,  nga
                      gënjeshtra  në  mosgënjeshtër,  nga  dobësia  në  zellshmëri,  nga  vetëdashuria  në
                      nënshtrim, nga vërdallja në përulje dhe nga dembelia në veprim, atëherë shpirti i tij
                      ka ballafaquar bindjen apo qetësinë e plotë, e bazë e gjithë kësaj dhe fillim është
                      zgjuarja e cila është çelësi i parë i mirësisë sepse i hutuari nga përgatitja për takimin
                      me  Zotin  e  tij  dhe  furnizimi  për  vendëkthimin  e  tij  është  në  pozitën  e  të  fjeturit
                      madje  edhe  në  gjendje  më  të  keqe  se  ai,  sepse  i  mençuri  e  kupton  premtimin  e
                      dënimin e Tij dhe të drejtat që i përcaktojnë urdhëresat, ndalesat dhe dispozitat e
                      Zotit të madhëruar, por atë e pengon nga kuptimi i vërtetë dhe e ulë atë që të kuptojë
                      kotja e zemrës, e që është hutia e tij në të cilën ai është shtrirë dhe e cila i ka zgjatur,
                      ai është qetësuar dhe përjetësuar në ngacmimet e epsheve kështu që është ashpërsuar
                      përjetësia dhe qetësia e tij, si dhe është zhytur në pluhurin e epsheve, e kanë sunduar
                      atë traditat dhe shoqërimi me të papunët, është bërë i kënaqur tu përngjajë atyre që
                      humbin kohën, kështu ai është në shtratin e tij me ata që flejnë, në dehjen e tij me
                      ata që janë të dehur dhe kurdo që zbulohet nga zemra e tij kotja e kësaj hutie me
                      ndonjë qortim të vërtetë në zemrën e tij, ai i përgjigjet këshilluesit të All-llahut në
                      zemrën e robit të tij besimtar, ose ndonjë interes të cilin e gërmon kazma e mendjes
                      në vendin i cili pranon, kështu që kur është goditur me të në mendjen e tij është
                      rritur ajo me një rritje të madhe e cila i ka ndriçuar atij pallatet e Xhennetit, e poeti
                      thotë:
                      Ah, mjer për ty o shpirt, ndihmom ti mu,
                      Me nxitim prej teje në errësirën e e netëve,
                      Ndoshta ti fiton në Kijamet me një jetë të mirë në ato lartësi.
                      E ai mendim formoi një dritë në ndriçimin e të cilës pa atë se për çfarë u krijua, pa
                      atë që do ta gjejë para duarve të Tij që nga momenti i vdekjes e deri në momentin e
                      hyrjes në shtëpinë e përjetësisë, ai pa shpejtësinë e kalimit të dun’jas, mosrealizimin


                  284
                     Muxhahid Ibn Xhebr Ebul-Haxhxhaxh El-Mekijj El-Mahzumij, shërbëtori I Saib Ibn Ebis-Saibit. E
                  lexoi Kur’anin para Ibn Abbasit (r.a.) tridhjetë herë. Vdiç në vitin 100h. apo pak më vonë (Tabekatush-
                  Shejrazi : f.69).
                  285  Abdullah Ibn Ebi Nexhih, Ebu Jesar Eth-Thekafiu, është I besueshëm por është akuzuar për kaderin,
                  ndoshta edhe ka fshehur transmetuesin, vdiç në vitin 31h. apo pak më vonë (Takrib: 2/456).
   183   184   185   186   187   188   189   190   191   192   193