Page 191 - SHPIRTI-Iben Kajjim ElXhevzijj
P. 191

frikëson qortimi i asnjë qortuesi dhe ky është shpirti që ka shpëtuar nga qortimi i
                      All-llahut. Ndërsa ai shpirt që kënaqet me veprat e tij e nuk qorton vetën e tij dhe
                      nuk duron për All-llahun qortimin e qortuesit është ai shpirt që do ta qortojë All-
                      llahu i madhëruar.
                      KAPITULL
                      Ndërsa  Nefsi  Emmare  (shpirti  nxitës  për  të  keqën)  është  shpirti  i  urrejtur  i  cili
                      urdhëron çdo të keqe dhe kjo është natyra e tij përveç atij që All-llahu e përforcon
                      dhe e ndihmon, e asnjë njeri nuk mund të shpëtojë nga e keqja e vetës së tij përveçse
                      me pëlqimin e All-llahut sikurse thotë All-llahu i madhëruar duke treguar për gruan
                      e Azizit: “Unë nuk e shfajsoj veten time, pse shpirti është shumë nxitës për të keqen,
                      përveç atë që e ka mëshiruar Zoti im, se Zoti im është që fal e mëshiron shumë”
                      (Jusuf  :  53),  e  thotë:  “...e  sikur  të  mos  ishte  mirësia  e  All-llahut  ndaj  jush  dhe
                      mëshira e Tij, askush prej  jush  nuk do të pastrohej kurrë...”  (En-Nurë  :  21)  dhe
                      thotë All-llahu i madhëruar për krijesën më të dashur të Tij: “Dhe sikur Ne të mos të
                      kishim forcuar ty, ti gati anove diçka pak te ta” (El-Isra : 74). I Dërguari (s.a.v.s.) ua
                      mësonte ligjëratën e nevojës duke thënë: “ Falënderimi i takon All-llahut, Atë e
                      falënderojmë, nga Ai ndihmë e falje kërkojmë, te All-llahu kërkojmë strehim
                      nga të këqijat e vetës sonë dhe nga e keqja e veprave tona, atë që e udhëzon All-
                      llahu nuk ka kush që mund ta devijoj kurse ata që Ai e humbë nuk ka kush që
                      mund ta udhëzoj”   287 , pra e keqja është e fshehtë brenda nefsit dhe ajo obligon të
                      keqën  e  veprave,  e  sikur  All-llahu  ta  lë  robin  në  dorën  e  Nefsit  të  tij  do  të
                      shkatërrohej nga e keqja e tij dhe ajo që rivendikojnë të këqijat e veprave, e nëse Ai
                      e ndihmon atë do ta shpëtojë nga të gjitha ato, e ne e lusim All-llahun e madhëruar
                      që ta na strehoj nga e keqja e shpirtrave tanë dhe e keqja e veprave tona. All-llahu i
                      madhëruar e sprovoi njeriun me ata dy shpirtra, El-Emmaretu (shpirti nxitës për të
                      keqen)  dhe  El-Levvame  (shpirti  shumë  qortues),  sikurse  që  e  fisnikëroi  edhe  me
                      shpirtin Mutmein (të bindur plotësisht), e në realitet ai është një shpirt i cili është
                      Emmare, pastaj Levvame, pastaj Mutmeinne i cili është më i ploti e më i miri dhe e
                      përforcoi atë me disa ushtar, kështu ia bëri atij melekun shoqërues të tij, shok të tij
                      që e pason dhe e forcon atë, e hedhë në të të vërtetën, e stimulon, ia paraqet pamjen
                      e mirë të tij, e qorton për të kotën, e bën asket në këtë botë dhe i shfaqë atij pamjen e
                      saj të keqe, e fuqizon me atë që e ka mësuar nga Kur’ani, dhikret dhe punët e mira, i
                      bën atij që ta vizitojnë misionarët e mirësisë dhe ndihmesat e pëlqyera nga të gjitha
                      anët, e sa herë që ai i pranon ato me të mirë e falënderim, e falënderimi i takon All-
                      llahut,  i  shtohen  ndihmat  e  saj  kështu  që  forcohet  në  luftën  e  tij  kundër  Nefsit
                      Emmare.  E  ushtar  të  tij  është  imani  dhe  jekini  (bindja  e  thellë),  i  cili  është
                      komandantë i ushtarëve të tij dhe ushtritë islame të gjitha janë nën flamurin e tij, e të
                      cilat  shikojnë  atë  nëse  ai  qëndron  qëndrojnë  edhe  ato,  e  nëse  ai  humbë  ata  ikin,
                      pastaj  udhëheqës  të  asaj  ushtrie  dhe  rreshtat  e  parë  të  saj  janë  degët  e  imanit  të
                      ndërlidhura me pjesët e trupit me të gjitha llojet e tyre si Namazi, Zekati, Agjërimi,
                      Haxhi,  Xhihadi,  urdhërimi  në  vepra  të  mira  dhe  pengimi  nga  veprat  e  këqija,
                      këshillimi i njerëzimit, bëmirësia ndaj tyre me të gjitha bëmirësitë, si dhe degët e tij
                      të  fshehta  të  lidhura  për  zemrën  si  sinqeriteti,  mbështetja,  kthimi,  pendimi,
                      mbikëqyrja, durimi, butësia, përulja, varfëria, mbushja e zemrës me dashurinë për
                      All-llahun dhe të Dërguarin e Tij, madhërimi i urdhërave të All-llahut, i të drejtave
                      të  Tij  dhe  inatosja  për  All-llahun,  trimëria,  morali  i  pastër,  besnikëria,  mëshira,
                      ndërsa sundim i gjithë kësaj janë sinqeriteti dhe besnikëria dhe nuk ka për çka të
                      lodhet besniku e i sinqerti derisa është përqëndruar në rrugën e drejtë në të cilën ai

                  287   E  transmetoi  Muslimi  në  “El-Xhumua”  (46),  Ahmedi  në  “El-Musned”  (1/350),  Bejhekiu  në  “El-
                  Kubra” (3/214) dhe Taberani në “El-Kebir” (10/121).
   186   187   188   189   190   191   192   193   194