Page 103 - MPFS Final Magazine 2020_Neat
P. 103
ं
सभाचा गुरांचा गोठा तसा छोटासाच. दोन म्हशी, एक जाफराबादी आणण दुसरी
ं
ं
गावठी... एक बैल जोडी, खखलारी नसली तरी उच आणण धष्टपुष्ट, रोज सभाच्ा हातचा
मललदा प्रेमाने चरून पोसलली. आणण एक गाय चदी... तपदकरी रगाची काळ्ाभोर
े
ं
ं
ं
मोठ्ा डोळ्ांची आणण मार्ावर पांढऱया चरिकोरीचा ठसा ल्यालली, सभाची लाडकी
े
ं
MPFS 2021
ं
ं
ं
चदी. सभाच्ा बैलजोडीमधला दह-या हा चदीचाच... सभाच लग्न ठरल आणण त्ाची
ं
ं
ं
ु
ं
सगुणा जेव्ा ककवाच्ा पावलाच्ा नाजूक खुणा उमटवत गृहप्रवेश करती झाली
त्ाचवेळी चदीच पण गोठ्ात नुकतच आगमन झाल होत... आणण म्हणूनच तेव्ापासून झालल्या भरभराटीच कारण
ं
ं
ं
ं
ं
े
ं
ं
जस सगुणा तशीच चदी पण, हावर सभाचा अपार नवश्वास होता. तेव्ापासून मळ्ात नपकाचा जोम कधी कमी झाला
ं
ं
े
नाही आणण कणगीत धानाची रास कधी ओसरली नाही ... मळ्ातल्या नव्या खणायला घेतलल्या नवदहरीला पण
ं
े
े
े
धोधो पाणी त्ाच सुमारास लागल ... रोडक्ात काय तर सभाच सुगीच ददवस तेव्ापासून कधी ओसरल नाहीत....हां
ं
ं
! आता सभाच्ा हा सुखी ससाराला एक गालबोट मात्र होत ... त्ाच्ा ससारात अजून चचमुकल्या पावलांच आगमन
ं
ं
ं
ं
्थ
झाल नव्त... सहा वर लोटली लग्नाला, मध्ये एकदा उजवलली सगुणाची कस काही कारणान आपत् दऊ शकली
ं
े
ु
ं
ं
े
ं
े
े
े
नाही... नणशबावर दोर न ठवता सभाने ते स्ीकारल होत... दवाच्ा मनात जेंव्ा असेल तेंव्ा तो हे पण सुख दईलच
ं
ं
ं
ं
े
ं
हावर त्ाची ठाम श्द्धा होती. आणण घडलही तसच. सगुणाला गतवरा्थत परत ददवस गेल. सभाने नतची जीवापाड
ं
ु
काळजी घेऊन नतला फलासारख जपल होत आणण आता पुढच्ा काही ददवसातच तीच बाळतपण ददसत होत.
ं
ं
ं
ं
ं
े
े
ं
सभाची सुईण आत्ा गुजाआक्ा, तेवढ्ाचसाठी प्रेमाने त्ाच्ाकड गेल दोन आठवडांपासून मुक्ामाला आलली
े
होती.
े
े
ं
ं
नवचारांच्ा तरिीतून सभा जागा झाला आणण दुधाने भरलली चरवी त्ाने कासडीत ररकामी कली. दुसऱया
ं
ं
े
ू
म्हशीच दूध काढन कासडी आता काठोकाठ भरली. आंबोणाच चाटन पुसून साफ झालल घमेल त्ाने उचलल आणण
ं
ं
ू
ं
ं
ं
कोपऱयात नवसळन ठवून ददल... चदीसमोर ठवलल घमेल उचलताना नतने खरबरीत जजभेने सभाच्ा मानेवर चाटत
े
ं
े
ं
ू
ं
े
ं
ं
ं
त्ाची नवचारपूस कल्यासारख त्ाला वाटल. नतच्ा गळ्ाखाली खाजवत सभा नतच्ा पाणीदार डोळ्ात बघून हसला.
ं
े
ं
ं
ं
ं
चदीच्ा डोळ्ात त्ाला पाणी तरळलल ददसल ... ती काहीतरी सांगतीय अस सभाला उगीचच वाटल. कदाचचत
े
ं
ं
े
सभाच्ा डोळ्ातली सगुणाची काळजी नतला ददसत असावी. रोज चांदीच दूध काढणारी सगुणा गेल काही ददवस
ं
ं
ं
गोठ्ात आली नव्ती म्हणूनही असेल. सभाचा चांदीवर तसा सगुणाचाही नतच्ावर जीव होता, दक ं बहुना काकणभर
जास्तच. सकाळी सगुणाच्ा गोठ्ात नुसत्ा ददसण्ाने सद्धा मान हलवून ते व्यक्त करताना त्ान चदीला दकत्कदा
ं
ं
े
ु
ं
पादहल होत, पण गेल्या काही ददवसात काही आक्रीत घडल होत नक्ी. चदीची कास पार आटली होती. चांगल दूध
ं
ं
ं
ं
े
े
े
दणारी अचानक दूध कमी कमी दत पूण्थ दईनाशी झाली तेंव्ा त्ाला काळजी वाटायला लागली. पशुवैद्ाला नवचारून
ं
े
औरध व्यवथिा झालीच होती...पण गुण काही यत नव्ता... सभाने आशा सोडली नव्ती. नतच्ावर जीवापाड प्रेम
ं
ं
ं
करणाऱया सभाला दुधापेक्षा नतच्ा जीवाचा घोर जास्त लागला. काही चांगल वाईट घडल की चदीच्ा गळ्ात पडन
ू
ं
ं
ं
नतच्ाशी गुजगोष्टी करण्ात सभाची पाच दहा ममननट नेहमीच जायची. आजपण चदीच्ा कपाळावर आपल तोंड
ं
े
े
ं
घासत तो नतला “ सगुणा आज उद्ा बाळत होईल, मग रोडा ददवसांनी ते बाळ इरे गोठ्ात घेऊन यईल आणण
ं
े
ं
ं
दूध काढायला बसेल “ वगैर वगैर स्तःशी बडबडत सांगत रादहला... चदीनेही समजल्यासारख डोक घुसळन सभाला
ं
ू
े
ं
े
पुन्ा एकदा मायने चाटल. जणू ती त्ाला सांगत होती... काही काळजी करू नको. सगळ नीट होईल. सगळ छान
ं
ं
वारसा .... ना ांचा .... सं कृ तीचा .... कलेचा ….
आ ण .... शौया चा !!!
