Page 178 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 178
154
"อะไรก็ตาม ที่มวลมนุษย์ ไม่มีตัวตนจริง เลย...
ทั้งหลาย หากจะมองในแง่มุมของ
ต่างพากันกล่าวถึง ว่าเป็นสิ่ง "สิ่งสูงสุดทั้งหลาย"
สูงสุดไม่ว่าเป็นรูปนาม ทั้งรูปและนาม
ความคิดใดๆทั้งหมดทั้งสิ้น จะ ก็ยังไม่ปรากฏ
ไม่ปรากฏอยู่ในความว่างแท ้ อยู่ในความว่างแท ้เลย
หรือธรรมชาติแท ้เลย"
●ฉะนั้นการมองในแง่มุม
"มีแต่ความว่างเปล่า" ในหลายๆแง่มุม หลายๆมิติ
"ไม่ได ้สดับสรรพสําเนียงใดๆ ย่อมทําให ้เรามีความแน่นแฟ้น
เกี่ยวกับสิ่งสูงสุดที่ว่านั้นเลย ในข ้อมูลทุกแง่มุม ทุกมิติ
ไม่ได ้ยินแม ้เสียงกระซิบ
แม ้แต่คําเดียวจริงๆ" เมื่อนําทุกข ้อมูลมารวมกันเข ้า
เช่นการนําข ้อมูลทุกข ้อ
●เพราะในความว่างเปล่า ในบทเรียน#129 รวม12ข ้อ
หรือความว่างแท ้ ไม่อาจจะมี รวมทั้งอาจจะมีแง่มุมอื่นๆอีก
สรรพรูป หรือสรรพนามใดๆ
สามารถจะตั้ง หรือสถิตอยู่ได ้ ก็ย่อมทําให ้เกิดการตกผลึก
นั่นเอง มีความเป็นหนึ่งเดียว มากขึ้นๆ
จนกระทั่ง ปราศจากวิจิกิจฉา
■■บทเรียน#131 คือความลังเลสงสัย
============= ในเรื่อง"ความว่างแท ้"
��บทเรียน#130(ต่อ)
/และ ความสําคัญของการ โดยเมื่อประสบปัญหาใดๆ
มองความว่างแท ้ ในหลายๆ หรือเมื่อนําเอา"ความว่างแท ้"
แง่มุม ไปใช ้ ในการเดินพลัง
หรือดําเนินการใดๆ
●จากบทเรียน#130
อจ.ต ้องการจะชี้ให ้เห็นว่า ก็จะนําไปใช ้ ได ้ราบรื่น
ไม่สะดุดต่อปัญหาใดๆ
อย่าว่าแต่รูปนามทุกสิ่ง ไม่จนมุมต่อปัญหาใดๆ
ทั้งเล็กน้อย และใหญ่โต สามารถตอบคําถามได ้ทุก
ซึงถือว่าเป็นมายา คําถามตามที่จิตของตนเอง
จะถามปัญหาแก่ตนเอง
