Page 242 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 242
30
เพราะมันไม่ได ้เกิดจากการรับรู้ แต่เมื่อเรามีความเข ้าใจ
หรือการเรียนรู้ แต่มันเป็น... และเข ้าถึงความว่างฯแล ้ว
สัญชาติญาณ ไม่ต ้องมีการ เรื่องมันจะกลับกลาย
สอนสัตว์ทุกชนิดก็ทําเป็น เป็นคนละเรื่อง
เหมือนเป็นสิ่งที่โปรแกรมมา
แต่เดิม โดยสัตว์ไม่ได ้มาปั้น มุมมองของเรา
แต่งขึ้นแล ้วมันมาแต่ไหน..? จะคลิกเปลี่ยนไป
เหมือนเป็นคนละคน
เราอาจไม่สามารถทราบได ้
ก็ไม่เป็นไร..แต่เราจะละได ้ จะมองแบบผู้เชี่ยวชาญโลก
หมดจดละหรือ ? มองเห็นผู้หญิงสวย หุ่นสวย...
มันจะเป็นสิ่งสุดท ้ายที่จะ เป็นมายา ไม่มีตัวตนจริง
ผูกพันเราไว ้กับการเกิด ใช่
หรือไม่ ? มองเรื่องกามราคะทั้งหลาย
เป็นเรื่องเล็กๆ จืดชืด
ถ ้าเราทําจิตอยู่ในสภาวะจิต ไม่น่าสนใจไปเลย
ว่างมันก็วางเฉยต่อกามราคะ
ที่ว่าได ้แต่ไม่ใช่ตลอดเวลา.. ไม่ไปฝักใฝ่ ในกามอีก
เพราะเราไม่ได ้อยู่ในสภาวะจิต อย่างค่อนข ้างถาวร
ว่างตลอดเวลา..?
*ตอบไป อารมณ์เรื่องนี้จะเปลี่ยนไป
------------- อย่างไม่น่าจะเป็นไปได ้
ที่ว่ามาถูกต ้องทั้งหมด
เนื่องมาจาก การเข ้าถึงความ
ประเด็นก็คือ ก่อนหน้าที่เรา ว่างฯความเป็นมายา ไม่มี
จะมีการเข ้าใจ และเข ้าถึงจิต ตัวตนจริงของทุกสิ่ง
ว่างการละวางกามราคะ วาง
ได ้ยากมากมันพุ่งขึ้นมา โดย ต ้องปฏิบัติเอง ประสบด ้วย
ไม่มีเวลํ่าเวลา จริงๆ ตนเองเป็นปัจจัตตัง.
และ มีแต่ความคิดว่า มันคง ***ถามมา-ตอบไป (27)
เลิกคิดเรื่องนี้ไม่ได ้แน่นอน ==============
ละวางไม่ได ้แน่นอน
