Page 34 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 34
10
ปราศจากรูปนามความคิดทุก ก็จะมีแต่...
ชนิดปราศจากคําสอนทุกชนิด "ความว่างสิ้นเชิง"
แม ้กระทั่งคําสอนของฮวงโป หรือ"ความไม่มีอะไรเลย"
นั้นสุดท ้ายแล ้ว ก็ต ้องถูก สมบูรณ์แบบจริงๆ
ปล่อยวางอีก เป็นครั้งสุดท ้าย
ในที่สุด **บทเรียน#10
===========
"เมื่อจับปลาได ้แล ้ว "ไม่มีอะไรลุถึงอะไร"และ
ก็ไม่ต ้องสนใจกับลอบอีก "หลักที่ว่าไม่มีธรรม
ต่อไป" เป็นธรรมอยู่ในตัวมันเอง"
หมายความว่าเมื่อลืมตา ไม่มีอะไร
พบกับ"ความว่างสิ้นเชิง" ไม่มีอะไรที่ต ้องลุถึง
ซึ่งอยู่ในตัวแล ้วก็ไม่ต ้องสนใจ *ไม่มีอะไรลุถึงอะไร
กับ"ที่มา"หรือ"กําลังธรรม" =============
หรือแม ้กระทั่ง"ความจริง เป็นปัญญาอันสมบูรณ์ถึงที่สุด
สูงสุด"อีกต่อไปคงเจริญจิตอยู่ จิตเหมือนกับความว่าง ทุกสิ่ง
กับความว่างสิ้นเชิง ถูกเพิกถอนหมดสิ้นโดยจิตนั้น
หรือความไม่มีอะไรเลย ล ้วนๆ เมื่อความคิดต่างๆที่เกี่ยวกับ
จนกว่าจะดับขันธ์ อดีตปัจจุบันอนาคต ไม่ถูก
สรุปสุดท ้ายจะเห็นได ้ว่า ยึดถือไว ้นี้เรียกว่า"การเพิก
ความว่างสิ้นเชิง ถอนที่สุดทั้งสามกาล"
หรือความไม่มีอะไรเลยนั่น ความที่ปราศจากความคิดนึก
แหละคือ"สุดท ้ายจริงๆ" ต่อ ต่างๆอย่างเด็ดขาด เรียกว่า
จาก..ตัว"ความจริงสูงสุด" "ปรีชาของความมีจิตปกติ"
เมื่อใดความรู้สึกทางอายตนะ
กล่าวคือเพื่อจะให ้สมบูรณ์ เกิดขึ้น ปัญญาก็ถูกปิดบังเสีย
แบบที่สุดจริงๆก็จําเป็นที่ ทันที
จะต ้องละวางตัวความจริง
สูงสุดเพื่อไม่ให ้หลงเหลือ จงเพียงแต่ทําจิตให ้ว่าง
จุดสุดท ้าย ที่จิตจะไปเกาะติด ปรากฏการณ์สิ่งแวดล ้อมต่างๆ
ยึดเป็นตัวเป็นตนขึ้นมาอีก ก็จะเป็นของว่างในตัวของมัน
เมื่อละวาง...แล ้ว เองจิตของเราเป็นความว่าง
