Page 403 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 403
191
บทเรียน#252 10. ขณะส่งจิต ต ้อง "ว่างแท ้
สรุป สมบูรณ์"
ความแตกต่าง ระหว่าง 11. พื้นที่ "ว่างแท ้" ต ้อง
"การส่งพลังจิต" มากกว่า "มายา"
แบบว่างแท้ กับ แบบ 12. ขั้นสุดท ้าย ต ้องปราศจาก
มายาทุกสิ่ง
ธรรมดา 13. ต ้องรวมจิตเป็นหนึ่ง "ตก
============= ผลึกว่างแท ้" ก่อนเข ้าสู่สภาวะ
"ว่างแท ้ที่สมบูรณ์"
ก.แบบว่างแท ้ 14. การปราศจาก "ตัวกูของกู
และรูปนามทุกสิ่ง" ต ้องเริ่มมา
1. ปราศจาก "การเพ่ง" ก่อน ตั้งแต่แรก
2. ปราศจาก "ความอยาก" 15. ต ้องมี "ความว่างแท ้"
3. ปราศจากความคิดเกี่ยวกับ กํากับ "ทุกสิ่ง" ตลอดเวลา
"ตัวตน" 16. หยุดหรือปล่อยวาง
4. อายตนะหก สัมผัสไม่ได ้ "หลักการ" ทุกสิ่ง เพราะเป็น
5. ต ้องวางจิตไว ้กับ "พื้นที่ว่าง แค่สมมุติ
แท ้" ให ้เป็นพื้นฐาน อยู่เสมอ 17. ขั้นสุดท ้าย ต ้องมีความ
ไม่เผลอจิต ไหลเข ้าไป หลง ว่างแท ้ที่สมบูรณ์โดยปล่อย
ยึดปรุง อยู่ใน "พื้นที่มายา" วางทุกสิ่ง แม ้แต่คําว่า "ว่าง
ู
6. ปราศจากความคิด "ขจัด" แท ้"
เจือปน 18. จิตต ้องไม่เคลื่อนไหว
เพราะการ "ขจัด" เป็นเรื่อง หรือให ้เคลื่อนไหวแผ่วเบา
ของโลกสมมุติ ที่สุด
จึงไม่อาจให ้ผลสูงสุดได ้ 19. ต ้องสําเหนียก หรือ
7. ใช ้ สภาวะ "ว่างแท ้" แทน ตระหนักเด็ดขาดลงไปว่า นี่
การ "ขจัด" ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ แต่เป็นการ
8.เป็นการถ่ายทอดจิต "ว่าง เข ้าถึงธรรมชาติแท ้ เป็นความ
แท ้" มิใช่การ "ส่งพลัง" จริงสูงสุด จึงต ้องตั้งใจให ้แน่ว
และการถ่ายทอดจิต ก็มิได ้ แน่มั่นคงที่จะรู้ตัวทั่วพร ้อมใน
จริงจังอะไร ทุกขณะจิต ว่า "ตัวเรา"
9. ปล่อยวางทุก "คําบัญญัติ และ "ทุกสิ่ง" เป็นมายา ไม่ใช่
รูปนาม" ตัวตนจริง
