Page 406 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 406
194
ซึ่งคงไม่เกินความเพียร สูงสุดคือนิพพาน หรือ
พยายามของท่านไปได ้ อนัตตา ความไม่มีตัวตน
ขออวยพรให ้ทุกท่านประสบ แต่เราก็ยังขาดความเฉลียว
ความก ้าวหน้า ความสําเร็จใน ไม่รู้จัก"การเน้นธงคําตอบ"
ธรรม โดยถ ้วนทั่วทุกท่าน คือการยกเอาธงคําตอบนั้น มา
เทอญ. เป็นตัวตั้งไว ้ก่อนให ้เป็น
ประโยชน์ เป็นการส่องไฟนํา
จบบริบูรณ์ ทางให ้เห็นจุดหมายก่อน จึง
จะเป็นการเริ่มต ้นที่ดี
แล ้วจึงนําเอาหัวใจของการ
ข ้อคิด เข ้าถึง คือ การพิจารณา"ความ
"ทําไมคิดกันไม่ออก?" ตาย"ในไตรลักษณ์นํามาเป็น
กําลังธรรม เป็นเซฟทีคัต ตัด
ในการตอบข ้อสอบอัตนัย ผู้ การยึดปรุงรูปนามทุกสิ่ง ว่าไม่
เขัาสอบจะดีใจมากถ ้าตนเอง รู้ มีตัวตนจริง เกิด ตั้ง ดับ เป็น
ล่วงหน้า ว่าข ้อสอบข ้อนั้น มี แค่มายา แท ้จริงคือความว่าง
ธงคําตอบ เป็นอย่างไร จากรูปนาม
และจะรีบเอาธงคําตอบนั้น เราไม่จําเป็น ต ้องไปทํา
ขึ้นต ้นในการเขียนคําตอบ ข ้อสอบให ้คนอื่นดู
ของตนทันทีซึ่งก็จะได ้คะแนน หรือเอาใจใคร มันเป็นเรื่อง
ดีกว่า การตอบแบบชักแม่นํ้า ปัจจัตตัง ทําข ้อสอบเอง ให ้
ทั้งห ้าหรือขี่ม ้าเลียบเมือง แล ้ว ตนเองดูเองส่องแสงสว่าง
มาสรุปคําตอบทีหลัง แก่ใจตนเอง ให ้เห็นให ้ชัด
ด ้วยตนเอง
การเข ้าถึงธรรมะสูงสุด ก็
เช่นเดียวกันพระพุทธเจ ้า ท่าน ไม่มัวยกแม่นํ้าทั้งห ้า ขี่ม ้า
บอกธงคําตอบไว ้ล่วงหน้าแล ้ว เลียบเมือง หรือเงื้อง่าราคา
ว่า.. แพง ตั้งนาน ก็ยังคลําหา
จุดหมายไม่เจอ
