Page 404 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 404
192
20. ต ้องเป็นผู้รู้จริงจนสุดสาย อยู่กึ่งกลางสมอง ตรงกับกลาง
ในเรื่อง "ว่างแท ้" เรื่อง หน้าผาก เข ้ากับการเข ้าถึง
"มายา" คือรู้ว่า จิตหนึ่ง เป็น ความว่างแท ้ ตาม
ทั้งหนึ่ง เป็นทั้งหลายซับ บทเรียน#18
หลายซ ้ อน เหมือนปรอทที่ 23. การเข ้าถึงความว่างแท ้
แตกตัวเป็นหลายก ้อนแล ้วมา ขณะเราอยู่ในโลกสมมุติ เป็น
รวมกันเป็นหนึ่ง เปรียบกับรูป การโพล่งเดียวถึงธรรมชาติแท ้
นามที่มีการยึดปรุง ก็ทําให ้ โดยวิธีธรรมชาติก็จริง แต่เมื่อ
ซับซ ้ อนแต่ในที่สุด คําว่าจิต ออกจากธรรมชาติแท ้แล ้ว
จิตหนึ่ง จิตซับซ ้ อน ก็ล ้วนแต่ ต ้องยอมรับว่า เรายังต ้องมี
เป็นมายาไม่ใช่ตัวตน เป็นของ ปฏิสัมพันธ์กับสังคมสมมุติอยู่
ประเภทเดียวกัน ต ้องปล่อย
วางให ้หมด วิธีการที่ถูกต ้องต่อไป คือ
21. การถ่ายทอดความว่างแท ้ หลังจากเข ้าถึงว่างแท ้แล ้ว
นั้นขอให ้คํานึงถึงการถ่ายทอด ในการดํารงชีวิตสมมุติ กิเลส
ออกไปโดยไม่มีประมาณ เราจะลดลงไปเรื่อยๆ วันต่อวัน
(FIC) ตามที่ได ้บรรยายไว ้ เราก็เข ้าถึงความว่างแท ้โดยวิธี
ในบทเรียน#249 ธรรมชาติทุกวัน
ทั้งสองอย่างคือ "กิเลสลด"
ถึงแม ้ในขณะนั้น จะเป็นการ และ "การเข ้าถึงความว่างแท ้"
ถ่ายทอดให ้คนๆ เดียวแต่ถ ้า มันจะต่อยอดเกื้อหนุนซึ่งกัน
ได ้เผื่อแผ่ ให ้กับอีกหลายคน และกัน วันต่อวัน
หรือกับส่วนรวม โดยไม่มี ทําให ้เกิดความก ้าวหน้าทั้งขึ้น
ประมาณ อานุภาพแห่งพลัง ก็ ทั้งสองอย่างควบคู่พร ้อมกัน
จะเพิ่มพูนมหาศาลโดยไม่มี ไปวันต่อวัน...
ประมาณเช่นเดียวกัน 24. ข ้อสุดท ้ายนี้สําคัญมาก
เพราะเป็นการตัดสินว่า
ลักษณะการกระทําโดยไม่มี เราเข ้าถึงความว่างแท ้ได ้
ประมาณ เช่นนี้ สามารถ สมบูรณ์ 100% หรือไม่
นําไปใช ้ ในสถานการณ์อื่นๆ ซึ่งที่จริง ก็สืบเนื่องมาจากข ้อ
ได ้เสมอ และผลสําเร็จก็จะไม่ 6 และข ้อ 7 ของ
มีประมาณเสมอ บทเรียน#252 บทนี้
22. เป็นการเชื่อมตาที่สาม
ของมนุษย์ หรือจักระหก ซึ่ง
