Page 54 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 54
30
อยู่แล ้วในตัวเราหรือใน ต่างๆนานา เป็นรูปร่าง
สิ่งมีชีวิตทุกชีวิตอยู่แล ้ว ความคิดและปรากฏการณ์
ความมิได ้ตระหนักโดย สิ่งแวดล ้อมต่างๆ มาเกี่ยวข ้อง
เด็ดขาด100%นี้เองจะเป็นตัว ปฏิสัมพันธ์กันทั้งในเรื่อง
กีดกั้นมิให ้เราประสบ ทั่วๆไป...
ความสําเร็จ และเฉพาะเป็นเรื่องๆไป
*บทเรียน#25 ถือเป็นมายาทั้งสิ้น
========== ไม่มีตัวตนอยู่จริง
และก็ถือว่าทุกสิ่ง
**เคล็ดลับสูงสุดในการเข ้าถึง เป็นสิ่งเดียวกันทั้งหมด
ความว่างที่แท ้จริง....คือ..... เสมือนปรอทที่แยกตัวออก
ไปเป็นก ้อนๆหลายก ้อน
"ทุกสิ่งรวมเป็นหนึ่ง แต่ในที่สุดก็มารวมเป็นก ้อน
ก็คือเป็นสิ่งเดียวกัน/ เดียวกัน เป็นมายารวม
แต่สุดท ้ายสิ่งที่รวมเป็นหนึ่ง
หรือสิ่งเดียวกันนี้ ซึ่งมายารวมหรือสิ่งรวมนี้
ก็มิได ้มีอยู่จริง" ก็มิได ้มีตัวตน หรือมีอยู่จริง
หรือสั้นๆว่า..... ในธรรมชาติเดิมแท ้ จึงว่าง
"ทุกสิ่งเป็นสิ่งเดียวกัน/ จากตัวตนของทุกสิ่ง ไม่ว่า
สุดท ้ายไม่มีสิ่ง" ตัวตน เรา เขา วัตถุ ความคิด
จิต พุทธะ ธรรมะ ภูเขา แม่นํ้า
หมายความว่ารูป นาม ทุกสิ่ง ดิน-นํ้า ลม-ไฟ สัมมา-มิจฉา
ในโลก ทั้งมีและไม่มีชีวิต ดี-ชั่ว บุญ-บาป ฉลาด-โง่
เป็นมายา ไม่มีตัวตนอยู่จริง ถูก-ผิด ความมี-ความไม่มี
ทั้งหมดทั้งมวลนั้น ถือว่า คําพูด ตําราฯลฯ
เป็นสิ่งหนึ่ง(บางคนเรียก
จิตหนึ่ง) สิ่งเดียวกัน คือ ทั้งหมด...
กําเนิดมาจากความว่างแท ้จริง ไม่มีความเป็นตัวตน
อันเดียวกัน เนื่องจากการ แม ้แต่เส ้ นขนเดียว
ยึดมั่นถือมั่น และการปรุงแต่ง หรือแม ้แต่อนุภาคเดียว
ทําให ้เกิดรูปนามฯลฯ ฉะนั้น ในห ้วงเวลาใดๆก็ตาม
ขณะที่เราพิจารณาอย่างแยบ
คายเพื่อความเข ้าถึงอยู่นั้น เรา
