Page 53 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 53

29

               และความตั้งใจจริงเป็นที่ตั้ง               ผู้ป่ วย มิได ้มีมนตรา
               ในการที่จะช่วยเหลือผู้ป่ วย                คาถาอาคมใดๆ

               และประชาชนโดยส่วนรวม                       จึงเรียกว่า ถ ้าผู้ใดมีการเข ้าถึง
               โดยไม่รับค่าตอบแทน                         สัจธรรมในข ้อใด คือเข ้าถึง
               ไม่หวังชื่อเสียงหรือการยอมรับ              ความจริงสูงสุดของโลก

               ไม่หวังแม ้กระทั่งการได ้บุญบุญ            หรือจักรวาลรู้เท่าทันความจริง
               จะมีมาเอง หรือไม่มีบุญก็มิได ้             ที่บริสุทธิ์โดยแน่แท ้ ปราศจาก
               คํานึงถึงแม ้แต่นิดเดียว                   กิเลสนิวรณ์ วิจิกิจฉา...


               ที่ใดมีคนต ้องการให ้อจ.ไป                 การเข ้าถึงเช่นว่านี้ ก็เปรียบ
               บําบัดรักษา คนเดียวหรือเป็น                เป็น"มนต์อันสูงสุด"
               กลุ่มก็จะไปรักษาให ้ ไม่เลือก              ที่จะชนะหรือสลายทุกสิ่ง
               ว่าคนป่ วยยากดีมีจน ไม่เลือก               สิ่งที่กีดกั้นความสําเร็จ

               ชั้นวรรณะ ใกล ้ไกล ถ ้าอจ.ว่าง             ของคนทั้งหลายคือเข ้าถึงไม่
               จะไปให ้ทันที ไม่ปฏิเสธคน                  จริงคือเพียงแต่คิด
               ป่ วยและอจ.ไม่ตกอยู่ภายใต ้                มิได ้ลงลึกถึงรายละเอียดรอบ
               อาณัติของคนใดหรือกลุ่มใด                   ด ้านแล ้วทบทวนไปมา พร ้อม

               ที่ใดมีคนป่ วย กลุ่มคนป่ วย                กับการตกผลึกจนเป็นกําลัง
               อจ.ก็จะไปรักษาหรือร่วม                     ธรรม
               กิจกรรมด ้วยเสมอ

                                                          ลองทบทวนตนเองดูว่า
               เมื่อการกระทําดังกล่าว                     ตนเป็นเช่นนั้นหรือไม่
               ได ้กระทํามาต่อเนื่องเป็น                  เช่น พอจะเข ้าใจแนวทาง...
               ประจําสมํ่าเสมอเรื่อยมานานถึง              แต่ลึกลงไปในจิตใจ
               20ปีก็คงจะเกิดสภาวะหนึ่ง                   ก็ยังมีความลังเลสงสัย

               เรียกว่า"บารมี"ผสมผสานกับ                  อยู่ว่าจะเป็นจริง100%
               อีกสภาวะหนึ่ง คือ"การเข ้าถึง              ดังที่อจ.สอนหรือไม่
               ความว่างที่แท ้จริง"รวม2อย่าง              เนื่องจากยังมีสัญญา

               เข ้าด ้วยกัน คือ"บารมี+การ                หรือความจําเก่าๆที่เคย
               เข ้าถึง"                                  ฟังและปฏิบัติสืบเนื่องกันมา
                                                          นานมิได ้ตระหนักโดยเด็ดขาด
               จึงทําให ้เกิดทิพยอํานาจ หรือ              ว่าภาวะนิพพานหรือความว่าง

               อภิญญา ในการบําบัดรักษา                    ที่แท ้จริงนั้น  ที่แท ้ก็มีประจํา
   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58