Page 45 - เรียงความส่งครู
P. 45
44 เรียงความ...ส่งครู หนังสือที่ระลึกงานเกษียณอายุราชการแม่ครูสุพิศ พิริยะพันธุ์สกุล
ครูคนนี้ให้ผมได้เรียนต่อ "แม่บอกว่ำไม่ให้มันเรียนต่อละ"
ครูคนนี้ให้แรงกระตุ้นและสะกิดแม่ว่ำ........
" ให้มันเรียนไปเตอะ เดี๋ยวมันก็ดี มันจะค่อยๆฮู้ไป"
..แล้วผมก็ได้เรียนต่อ.....
ฮักแม่ครูครับ ด.ช.อนุสรณ์ ดวงแก้ว
จ ำได้ตอนไปส่งออยเข้ำห้องน้ ำ แล้วไผนะจ ำบ่อได้
ที่เอำชอล์กเขียนชื่อว่ำ กรีน ออย กี้ ที่ประตูห้องน้ ำ
หลังจำกนั้นโดนตีแล้วไปถอนหญ้ำเจ้ำชู้คนละ 1 กิโล
เพรำะหลักฐำนมัดตัวเจ้ำ
ขอบคุณแม่ครูที่ช่วยสอนสั่งหนูและน้อง ๆ เน้อเจ้ำ
กี้ ด.ญ.นิศำชล สมเพชร ฮักแม่ครูเน้อเจ้ำ
ครูผู้สร้ำงคน
ขอขอบคุณคุณครูสุพิศนะคะ ที่คอยอบรมสั่งสอน ท ำให้อ่ำนออกเขียนได้ ขอบคุณที่
เป็นผู้ให้และผู้สร้ำงคนด้วยผลของกำรศึกษำ ขอบคุณที่คอยขัดเกลำและเป็นแม่พิมพ์
สร้ำงศิษย์ให้เป็นคนดีและปลูกฝังให้ศิษย์ใฝ่รู้ใฝ่เรียน ครูไม่ใช่เรือจ้ำงที่คอยส่งลูก
ศิษย์ทุกคนให้ถึงฝั่ง แต่ทุกค ำสอนของครูจะเป็นแนวทำงในกำรใช้ชีวิตและคอย
เตือนสติให้ศิษย์รู้ถูกรู้ผิด
"ไม่มีครูคงไม่มีฉันวันนี้ เป็นคนที่เริ่มทุกอย่ำงจำกศูนย์
จำก ไม่รู้ จนได้ รู้เพิ่มพูน ทวีคูณควำมสำมำรถเรื่อยมำ"
ขอให้คุณครูสุพิศมีสุขภำพแข็งแรงนะคะ
(ตอนอยู่ป.2 คุณครูพำเต้นแอโรบิคทุกเย็นเลยค่ะ)
ขอบคุณที่ทุ่มเทเพื่อศิษย์นะคะ
เตย ด.ญ.ธิดำรัตน์ บรรจง ค่ะ
