Page 47 - เรียงความส่งครู
P. 47
46 เรียงความ...ส่งครู หนังสือที่ระลึกงานเกษียณอายุราชการแม่ครูสุพิศ พิริยะพันธุ์สกุล
...ไม้บรรทัดคำบมำแล้ว
ทั้งโดนแส้ทั้งโดนหวำยซ้ำยขวำหัน
น้ ำตำร่วงเพรำะตัวเรำใช่ใครกัน
ครูลงทัณฑ์เพื่ออยำกให้เรำได้ดี....
ขอบคุณส ำหรับกำรเริ่มต้นของกำรเป็นคนดี ขอบคุณส ำหรับกำรรู้จักตัวอักษร
ขอบคุณส ำหรับกำรอ่ำนออกเขียนได้ ขอบคุณฟ้ำที่ส่งคุณครูให้มำสอนชำวน้ ำเปื๋อย
ศิษย์เป็นคนดีเพรำะศิษย์มีครูที่ดี สุดท้ำยก็ขอให้ครูสุขภำพแข็งแรงอยู่เป็นร่มโพธิ์ร่ม
ไทรของลูกศิษย์ไปนำน ๆ นะคะ รักและเคำรพเสมอ
ด.ญ. จ๋ำ นวลนภำ ยำนะ เจ้ำ
แม่ครูที่รักของเด็กหญิงวำรุณี รวมสุข
เด็กหญิงที่อ่ำนไม่ออกเขียนไม่เป็น
เด็กหญิงที่กลัวกำรไปโรงเรียน
เด็กหญิงที่ไม่กล้ำแสดงออก
มีคนพูดว่ำ เข้ำ ป.1ต้องเจอครูสุพิศ นะ555กลัวสิคะ กลัวโดนบิดขี้ปุ๋ม แต่
ควำมกลัวก็กลำยเป็นกำรเรียนรู้ครั้งยิ่งใหญ่ที่ท ำให้เด็กหญิงคนนี้ก้ำวผ่ำนมำถึงจุด ๆ
นี้ที่ถือว่ำประสบผลส ำเร็จมำขั้นหนึ่ง
ไม่แปลกเลยที่ศิษย์ทุกคนจะรักแม่ครูคนนี้
ด.ญ.ก้อย วำรุณี รวมสุข เจ้ำ
