Page 51 - เรียงความส่งครู
P. 51
50 เรียงความ...ส่งครู หนังสือที่ระลึกงานเกษียณอายุราชการแม่ครูสุพิศ พิริยะพันธุ์สกุล
ครูท ำงำนนำนหนักได้พักผ่อน
ครูท ำงำนมำก่อนอย่ำงยิ่งใหญ่
มีผลงำนตรำตรึงซึ้งฤทัย
ขอจดจ ำเอำไว้ในอุรำ
วีรกรรม ตอนป.1 มีแข่งขันกีฬำกลุ่ม
ตอนนั้น รร.ได้ท ำกำรฝึกซ้อมวิ่งสี่คูณร้อย
แล้วหนูไม่เห็นว่ำเขำก ำลังฝึกซ้อม ได้วิ่งลัดสนำม
ท ำให้แม่ครูโกรธแล้วเรียกมำหำ แม่ครูได้บิดขี้ปู๋ม 1 ครั้ง 555
ตอนนี้ยังจ ำได้เลยค่ะว่ำเจ็บมำก
ไม่มีแม่ครูคอยสั่งสอนในวันนั้นก็ไม่มีหนูในวันนี้ค่ะ
ด.ญ.ต๊อกแต๊ก จุฑำรัตน์ บรรจง
ถึงครูสุพิศที่เคำรพ
ได้ข่ำวครั้งแรกที่ครูจะเกษียณแล้วหนูรู้สึกว่ำมันเร็วจัง คุณครูที่แสนจะน่ำรัก ครูที่สุด
แสนจะใจดี ครูที่สุดแสนจะน่ำรักตลอดเวลำ ที่ได้เรียนกับครูหนูรู้สึกถึงควำมรัก
ควำมห่วงใยที่ครูมีต่อศิษย์ทุกคน ครูเป็นคนที่สอนสนุก เข้ำใจง่ำย หนูรู้สึกว่ดีที่ได้
เรียนกับครู แม้ว่ำหนูจะไม่เข้ำใจในบำงเรื่องถึงแม้จะเป็นเรื่องง่ำยๆ แต่ครูก็ไม่เคยบ่น
ครูตั้งใจสอนศิษย์ได้เข้ำใจอย่ำงถ่องแท้ ขอให้ครูมีควำมสุขในกำรใช้ชีวิตหลัง
เกษียณอำยุรำชกำร ขอให้ครูมีสุขภำพแข็งแรง สวยๆรวยๆ ตลอดไปนะคะ
ด.ญ. จันทภำ แก้วศรีโวย อบเดือน ฮักแม่ครูเจ้ำ
