Page 29 - หนังสือเรียนภาษาไทย ม.ปลาย พท.31001

20

เมื่อแนะนําตนเองแลวในกลุมก็จะมีปฏิกิริยาตอนรับดวยการยิ้มหรือปรบมือ แลวเราก็นั่งลง
ก็จะทําใหบรรยากาศของการประชุมเปนกันเองขึ้น

กิจกรรมที่ 1

1. ใหผูเรียนจับคูกับเพื่อนในกลุม แลวสมมติสถานการณวาทั้งคูพบกันบนรถประจําทาง หรือที่
สถานีอนามัยประจําตําบลหรือสถานที่อื่น ๆ ที่เห็นวาเหมาะสม ฝกทักทายปราศรัยกันและกันใหเพื่อน

ผูเรียนในกลุมฟงและใหเพื่อนชวยวิจารณการใชภาษาและการสรางบรรยากาศวาถูกตองเหมาะสมเพียงใด

2. ใหผูเรียนแนะนําตนเองในวันพบกลุมครั้งแรกหรือเมื่อมีโอกาสไปรวมประชุมกลุมยอยในวิชา
ตาง ๆ และยังไมรูจักกับเพื่อนในกลุมโดยใหปฏิบัติตามหลักการและวิธีการแนะนําตนเองที่เรียนมาแลว

3. เมื่อมีโอกาสที่จะทักทายปราศรัย หรือแนะนําตนเองใหผูเรียนไดฝกปฏิบัติจริงตามหลักการและ

วิธีการที่ไดศึกษามาแลวและสังเกตผลหากมีขอบกพรองผิดพลาดใหปรับปรุงแกไขใหถูกตอง
4. ใหผูเรียนเรียงกันออกมาเลาเหตุการณใด ๆ ก็ไดหนาหองและใหผูฟงวิจารณในหัวขอเนื้อหา

วิธีการถายทอด และบุคลิกภาพของผูพูดวาเขาหลักเกณฑในการเปนนักพูดที่ดีหรือไม

การสนทนา

การสนทนา หมายถึง การพูดระหวางบุคคลตั้งแต 2 คน ขึ้นไป ผลัดกันพูดและผลัดกันฟง

การสนทนามีหลายลักษณะ อาจจะเปนลักษณะที่ไมเปนแบบแผนคุยตามสบายไมจํากัดเรื่องที่สนทนา เชน
การสนทนาในครอบครัว การสนทนากันในเพื่อนผูเรียนที่รูจักสนิทสนมกัน เปนตน แตในการสนทนา

บางครั้งเปนการสนทนาที่มีแบบแผน ซึ่งตองมีการตระเตรียมลวงหนา สวนใหญจะเปนการสนทนา
เชิงวิชาการ แตในที่นี้จะพูดถึงการสนทนาที่ไมเปนแบบแผน คือ การสนทนากับบุคคลที่รูจักคุนเคย

และบุคคลแรกรูจัก การสื่อสารลักษณะนี้มีความสําคัญและเราไดใชเปนประจํายิ่งในครอบครัวในที่ทํางาน

ในสถานศึกษาหรือในกลุมของผูเรียน ถามีการสนทนากันดวยดี ก็จะนําความสัมพันธฉันพี่นอง ฉันมิตร
มาให กระทําสิ่งใดก็ราบรื่น เกิดความสามัคคีและนําความสุขมาใหแตในทางตรงขามถาการสนทนา

ไมเปนไปดวยดี ก็ยอมกอใหเกิดการแตกราว ขาดสามัคคี มีแตความสับสนวุนวาย การสนทนาระหวาง

บุคคลที่รูจักคุนเคยมีสิ่งสําคัญที่ตองนึกถึงอยู 2 เรื่อง คือ เรื่องที่สนทนาและคุณสมบัติของผูรวมสนทนา
ก. เรื่องที่สนทนา

เรื่องที่นํามาสนทนา จะทําใหการสนทนาดําเนินไปดวยดีมีผลดีตอทั้งสองฝายนั้น ควรมีลักษณะ ดังนี้
1. ควรเปนเรื่องที่ทั้งสองฝายมีความรูและความสนใจรวมกันหรือตรงกัน

2. ควรเปนขาวหรือเหตุการณที่เกิดขึ้นในชวงเวลานั้น ๆ เชน เปนขาวในหนังสือรายวัน

ภาวะเศรษฐกิจ ปญหาการครองชีพ เหตุการณทางการเมืองในขณะนั้น เปนตน
3. ควรเปนเรื่องที่เหมาะกับโอกาส กาลเทศะ และเหตุการณ เชน ถาเปนการสนทนางานมงคล

ก็ควรพูดแตสิ่งที่เปนมงคลเปนสิ่งดีงาม ไมพูดในสิ่งที่ไมเปนมงคล หรือเรื่องรายในขณะเดียวกัน ถาเปน
งานที่เศราโศกกลับไปพูดเรื่องสนุกสนานก็ไมสมควร