Page 39 - δημιουργική γραφή

Ραξίδι με το τρένο της φαντασίας

γεμίσει από στολίδια και όλο το σπίτι μύριζε από τα γιορτινά φαγητά

και γλυκά που έφτιαξε η μητέρα μου. Ρέτοιες μέρες όμως, μόνο τον

φουκαρά τον παππού μου σκέφτομαι, που περνάει τις γιορτές μόνος

του εκεί στη Ζεσσαλονίκη. Ρον φαντάζομαι να περπατάει πάνω στην

παραλία και να πίνει το καφεδάκι του καθισμένος σε στο συνηθισμένο

παγκάκι. Ξάντα μας έστελνε ευχετήριες κάρτες και δώρα από ’κει,

χωρίς όμως να τον βλέπουμε. Θάθε χρόνο βέβαια μας παρακαλάει να

τον επισκεφτούμε αλλά οι γονείς μου πάντοτε του το αρνούνται.

- Καμά!

- Ρι έγινε αγόρι μου;

- Έφτασε γράμμα από τον παππού.

- Φραία! Άστο σε εμένα να το ανοίξω σωστά με το ψαλίδι και να το

διαβάσουμε μετά μαζί.

Ε μητέρα μου άνοιξε και διάβασε το γράμμα. Μαφνικά έχασε

το χαμόγελο της. Ρα γαλανά της μάτια κοκκίνισαν και το δέρμα της

χλώμιασε. Άρχισε να κλαίει.

- Αιώργοοο !

- Έλα! Ρι έγινε κορίτσι μου;

- Βιάβασε! Βιάβασε το γράμμα του πατέρα σου!

37