Page 43 - δημιουργική γραφή

Ραξίδι με το τρένο της φαντασίας

Ρότε ήρθαν και οι γείτονες και είπαν στους γονείς μου να μην

τον αφήσουμε ξανά ποτέ μόνο του για τόσο καιρό. Έτσι, κάτσαμε

και φάγαμε όλοι μαζί στην τραπεζαρία με γιορτινή διάθεση.

Έφτασε ο καιρός που έπρεπε να φύγουμε από τη

Ζεσσαλονίκη.

- Ξαππού, θα έρθεις αυτή τη φορά μαζί μας;

- Βεν γίνεται, αγόρι μου γλυκό.

- Κα, μα γιατί;

- Βεν μπορώ να αφήσω εδώ πίσω μόνη τη γιαγιά.

- Έχεις δίκιο, είναι και αυτό.

- Ρώρα θα έρχεστε να με βλέπετε, ελπίζω. Έτσι, αγόρι μου;

- Γννοείται, παππού!

Ώυτά ήταν τα λόγια που είπα στον παππού μου προτού τον

αποχαιρετίσω και ήταν τα τελευταία για όλη μου την ζωή. Κετά από

μία εβδομάδα ο παππούς μου βρήκε την γιαγιά μου.

Αιάννης Θουτίδης

41