Page 196 - aa
P. 196
183
กำรบังคับจ ำนอง
หลักทั่วไปในความรับผิดของผู้จ านองไม่ว่ากรณีจะเป็นประการใดผู้จ านองซึ่ง
จ านองทรัพย์สินของตนไว้เพื่อประกันหนี้อันบุคคลอื่นจะต้องช าระไม่ต้องรับผิดในกรณีนั้น
เกินราคาทรัพย์สินที่จ านองในเวลาที่บังคับจ านองหรือเอาทรัพย์จ านองหลุด
ข้อตกลงใดอันมีผลให้ผู้จ านองรับผิดเกินที่บัญญัติไว้ในวรรคหนึ่งหรือให้ผู้จ านองรับ
ผิดอย่างผู้ค้ าประกันข้อตกลงนั้นเป็นโมฆะทางนี้ไม่ว่าข้อตกลงนั้นจะมีอยู่ในสัญญาจ านอง
หรือท าเป็นข้อตกลงต่างหาก
จากหลักทั่วไปในความรับผิดของผู้จ านองไม่ว่าจะเป็นตัวลูกหนี้ท าสัญญาจ านอง
ด้วยตนเองหรือบุคคลภายนอกมาท าสัญญาจ านองเพื่อเป็นประกันลูกหนี้ จะไม่ต้องรับผิด
ในการบังคับจ านองหรือเอาทรัพย์จ าน าหลุดเกินไปกว่าราคาที่ทรัพย์สินที่จ านองหรือให้ผู้
จ านองรับผิดอย่างผู้ค้ าประกันไม่ว่าจะมีข้อตกลงอยู่ในสัญญาจ านองหรือท าข้อตกลงกัน
ขึ้นมาอีกต่างหากถ้าผิดไปจากนี้ให้ข้อตกลงนั้นเป็นโมฆะใช้บังคับกันต่อมิได้
กำรบังคับจ ำนอง
หลักกฎหมายการบังคับจ านอง
เมื่อจะบังคับจ านองนั้นผู้รับจ านองต้องมีหนังสือบอกกล่าวไปยังลูกหนี้ก่อนว่าให้
ช าระหนี้ภายในเวลาอันสมควรซึ่งต้องไม่น้อยกว่า 60 วันนับแต่วันที่ลูกหนี้ได้รับค าบอก
กล่าวนั้น ถ้าลูกหนี้และเลยเสียไม่ปฏิบัติตามค าบอกกล่าวผู้รับจ านองจะฟ้องคดีต่อศาล
เพื่อให้พิพากษาสั่งให้ยึดทรัพย์สินซึ่งจะจ านองและขายทอดตลาดก็ได้
ในกรณีตามวรรคหนึ่งถ้าเป็นกรณีผู้จ านองซึ่งจ านองทรัพย์สินของตนไว้เพื่อประกัน
หนี้อันบุคคลต้องช าระผู้รับจ านองต้องท าหนังสือบอกกล่าวดังกล่าวให้ผู้รับจ านองทราบ
ภายใน 15 วันนับแต่วันที่ส่งหนังสือแจ้งไปให้ลูกหนี้ทราบถ้าผู้รับจ านองมิได้ด าเนินการ
ภายในก าหนดให้ผู้จ านองเช่นว่าหลุดพ้นจากความรับผิดในดอกเบี้ยและค่าสินไหมทดแทน
ซึ่งลูกหนี้ค้างช าระตลอดจนค่าภาระติดพันเป็นอุปกรณ์แห่งหนี้รายนั้นบรรดาที่เกิดขึ้นนับ
แต่วันที่พ้นก าหนดเวลา 15 วันดังกล่าว
