Page 287 - ธรรมะบรรยาย2564
P. 287
ี
บาลีว่า “ปริตฺต” เรยกโดยภาษาไทยว่า “พระปริตร” แปลว่า เครื่องป้องกันรักษา หมายความว่า
เมื่อภัยอันตรายอย่างใดอย่างหนึ่งเกิดขึ้นแล้ว พระปริตรนี้สามารถช่วยปัดเป่าภัยอันตรายนั้น ๆ ให้
ระงับดับหายไปได้ เมื่อภัยอันตรายยังไม่เกิดขึ้น ก็ช่วยป้องกันไว้ไม่ให้เกิดขึ้น แต่ในกรณีนี้ ถ้าผู้สวด
และผู้ฟังปฏิบัติไม่ถูกต้องตามวิธีก็จะไม่สำเร็จประโยชน์ เหมือนยารักษาโรค ผู้ใช้ต้องใช้ให้ถูกต้อง
จึงจะหาย ถ้าใช้ไม่ถูกวิธีโรคก็จะไม่หาย
เพราะฉะนั้น ทั้งผู้สวดและผู้ฟังพระปริตรควรจะทราบวิธีปฏิบัติแล้วปฏิบัติให้ถูกต้อง จึงจะ
สำเร็จประโยชน์ สมความมุ่งหมาย ผู้สวดต้องถึงพร้อมด้วยองค์ ๓ เช่น ๑) รู้ความหมายของบทสวด
ิ
และสวดให้ถูกอักขระ ๒) สวดให้ครบบรบูรณ์ ไม่ทำบทพยัญชนะให้ขาดตกบกพร่อง ๓) ตั้งใจสวด
ด้วยจิตเมตตา ปรารถนาจะให้ประโยชน์แก่ผู้ฟัง ที่มาคือ อาฏานาฎิยสุตฺต มันมีที่มา ทีนี้องค์ ๓ ของ
ผู้ฟัง ไม่เคยทำบาปกรรมหนัก คือ “อนันตริยกรรม ๕” ได้แก่ ๑) ฆ่าบิดา ๒) ฆ่ามารดา ๓) ฆ่าพระ
อรหันต์ ๔) ทำร้ายพระพุทธเจ้าจนพระโลหิตห้อ ๕) ยุยงพระสงฆ์ให้แตกสามัคคีกัน อันนี้เรียกว่า
“อนันตริยกรรม” ข้อที่ ๒ มิใช่บุคคลที่มีความเห็นผิดว่า กรรมและผลกรรมไม่มี ข้อ ๓ มีความ
เชื่อมั่นและเลื่อมใสในอานุภาพของพระปริตร
ที่นี้ย้อนมาถึงเรื่อง “อาฏานาฏิยะปริตร” ก็คือบทวิปะตินั่นแหละ อันนี้พระพุทธเจ้าได้รับ
คำแนะนำจาก ท้าวเวสสุวรรณ ท้าวเวสสุวรรณคือหวหน้ายักษ์ หัวหน้ายักษ์ก็เหมือนอาจารย์หนุ่ม
ั
ใช่ไหม ไม่ใช่ ยักษ์เป็นท้าวเวสสุวรรณนี่ เขาจะปกครองพวกยักษ์ต่าง ๆ ที่นี้ หัวหน้ายักษ์เกิดความ
ศรัทธาเลื่อมใสพระพุทธเจ้า แต่หัวหน้ายักษ์นี่ไม่สามารถจะปกครองยักษ์ทั้งหมดได้ เพราะว่ามันอยู่
ที่ไหนกันบ้างไม่รู้ ยักษ์บางตนก็เกเร ยักษ์บางตนก็สัมมาทิฏฐิ บางตนก็เป็นมิจฉาทิฏฐิ เพราะฉะนั้น
หัวหน้ายักษ์ก็มากราบพระพุทธเจ้าว่า ให้สวดบทนี้มันจะเป็นการป้องกันพวกภูตผีปีศาจ อมนุษย์
สิ่งชั่วร้ายทั้งหลายจะไม่มาเบียดเบียนภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา เพราะฉะนั้นจึงต้องสวดบทนี้
แต่ว่าในส่วนที่มันสวดไม่จบนี่ มันจะมีสวดวันไหนหนอ ที่ผ่านมาแล้ว ก็มีบทสวดในบทธัมมจัก
กัปปวัตตนสูตร อาฏานาฎิยสูตรสุดท้าย เลยสวดเต็มสูตรเลยอันนั้นจะสวดเต็มสูตร
เพราะฉะนั้น ท่านทั้งหลายที่ถามว่า คงจะเข้าใจแล้วนะ วันนี้ก็จะพูดถึงเรื่องธุดงค์ ก็เลยเวลา
แล้ว เอาเป็นว่าพรุ่งนี้ก็แล้วกัน วันนี้เท่านี้ก่อน สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ
๒๘๗