Page 289 - ธรรมะบรรยาย2564

เป็นคำสุภาพเรียกว่า วาจาไม่โกหก ไม่หลอกลวง ไม่พูดเพ้อเจ้อ ไม่พูดคำส่อเสียด นินทา อันนี้ก็ถือ

ื่
ว่าเป็นวาจาสุจริต สุดท้ายข้อที่ ๕ ก็มาเกี่ยวกับเรองการดูแลรักษาสุขภาพของตัวเอง เครื่องดื่ม
ประเภทใดที่ทำให้สุขภาพไม่ดี เราเคยดื่ม เคยทานแล้วสุขภาพไม่ดี เราก็ควรจะละเว้น อาหาร

่
ประเภทใดเมื่อรับประทานเข้าไปแล้วมันไม่เข้ากับธาตุของตัวเอง มันทำให้ท้องเสีย ท้องร่วง หรือวา
มันทำให้สุขภาพของเรา หรือว่ามันจะต้องสังเกตเอาเองว่าอาหารนี้มันเข้ากับธาตุของเราได้ไหม ถ้า

ไม่ได้เราก็ไม่รับประทาน ละก็พิจารณาอาหารประเภทอื่น แต่ถ้ามันไม่มีจริง ๆ เราก็ควรจะ

รับประทานพอเหมาะพอประมาณ เพื่อให้ชีวิตดำรงอยู่ได้ นั่นหมายความว่า พระพุทธเจ้าให้ดูแล

ร่างกายของตัวเอง เพราะฉะนั้น ศีลนี้ทำให้ “สีเลนะ สุคะติง ยันติ” เมื่อสุขภาพร่างกายดีมันก็เกิด

ความสุข “สีเลนะ โภคะสัมปะทา” เกี่ยวกับสุขภาพร่างกายของเราแข็งแรงแน่นอน “สีเลนะ นิพพุ

ติง ยันติ” ก็ทำให้ดับความทุกข์ความกังวลเรื่องร่างกาย

ทีนี้มันก็จะสามารถปฏิบัติสมาธิได้ดี ถ้าโรคภัยไข้เจ็บมันมีอยู่ในร่างกายส่วนใดก็ตาม มันก็

เกี่ยวเนื่องกับจิตใจด้วย เพราะว่าใจมายึดร่างกายนี้ เมื่อร่างกายเกิดโรคภัยไข้เจ็บบางส่วนหรือส่วน

่
ใดก็ตามของร่างกาย มันก็ต้องกังวล ทีนี้ถ้าหากว่าเราไม่เข้าใจ หรือวาเข้าใจนั่นแหละแต่มันทำใจ
ไม่ได้ มันก็ต้องเกิดอาการทุกขเวทนาเกิดขึ้น เพราะฉะนั้น มารักษาใจของเราด้วย รักษากายของเรา

ด้วย รักษากายคือให้ผู้เชยวชาญคือหมอดูแล ส่วนใจของเรามารักษาเอง ก็พยายามนึกถึงพระ
ี่
พุทธคุณ คือคุณของพระพุทธเจ้าหรือสวดบท “อิติปิโส ภะคะวา” พุทธคุณหรือนึกถึงพุทโธ ๆ อยู่

ื่
เรื่อย ๆ การที่เราสวดนี้ เพอให้จิตของเราสงบไม่ฟุ้งซ่าน ไม่คิดวิตกกังวลเกี่ยวกับโรคภัยไข้เจ็บ ที่ทำ
ดังนี้ก็เพราะว่า มันจะกังวล กังวลก็เท่ากับให้ “สารอะดรีนาลีน” คือสารแห่งความทุกข์นี่มันหลั่ง

ี
ออกมา ก็จะทำให้เลือดเสย ลมเสีย มันเลยเกิดสารพิษหลั่งออกมา มันก็ซ้ำเติมให้เกิดโรคภัยไข้เจ็บ
อีก

เพราะฉะนั้น เราก็รักษาใจของเรา ไม่ไปสร้างจุดที่มันกระตุ้นจุดหลั่งสารพิษออกมา ต้อง

พยายามสร้างจิตให้มันเกิดการกระตุ้น “สารเอ็นโดรฟีน” ก็คือความปีติ ทางภาษาบาลี “ปีติ” คือ

ความเอิบอิ่ม ความเบิกบานใจ ทำให้มันเกิดปีติให้ได้ ถ้าทำให้เกิดปีติได้เมื่อไหร่ มันก็จะบรรเทา

ความทุกขเวทนาลงไปได้ นี่หมายความว่าพระพุทธเจ้าคงพรรณนาถึงเรื่อง “พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ

่
สังฆรัตนะ” แล้วพุทธบริษัททั้งหลายที่นั่งฟังอยู่นั้น ก็เกิดความปลื้มปิติเบิกบานใจวา ได้ฟังพระ
ธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าแล้ว ต่างก็สรรเสริญพระพุทธเจ้าว่าเป็นศาสดาผู้ประกาศสัจธรรมอัน

แท้จริง ก็ยอมรับนับถือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ มาเป็นที่พึ่งที่เคารพบูชาสืบต่อมา

๒๘๙