Page 102 - gjuha shqipe 3 per shtyp.pdf

Lexojmë

LIRIA QËNDRON NË MAJË

TË SHPATAVE TONA

Ditët, javët, muajt kalonin… Ushtria turke kishte pësuar shumë humbje.
Sulltan Murati dërgoi te Skënderbeu një nga njerëzit e tij më besnikë.
Ai i kërkoi Skënderbeut që të pranonte paqen, me

kusht që të paguante një haraç të përvitshëm.

Skënderbeu foli i qetë:
− Ti je ushtar i vjetër dhe e di mirë
kush i vë kusht tjetrit. Ai që humbet

apo ai që fiton?
− Ai që fiton, − u detyrua të

pohonte turku.
− Në këtë rast fitimtarët
jemi ne. Atëherë me ç’të

drejtë ju, të mundurit,
kërkoni të na vini kusht
neve, fitimtarëve?!...
Apo se jeni më të
mëdhenj?... Qofshi
shëndoshë!... Ju e dini
mirë se nuk jua kemi

frikën, sepse s’ka më
të madh se ai që ka
të drejtë dhe mbron
vendin e tij. Ne këtë liri
nuk e kemi fituar as me
mëshirë, as me lutje. Liria
e kësaj toke qëndron dhe
do të qëndrojë në majë të
shpatave tona!

Mark Gurakuqi

102