Page 369 - คู่มือตุลาการ เล่มที่ 1 วิ.แพ่ง มีสารบัญ ebook

คู่มือปฏิบัติราชการของตุลาการ ส่วนวิธีพิจารณาความแพ่ง ๓๔๑

๔.๔ เมื่อจ าเลยยื่นค าร้องต่อศาลแล้ว เป็นอ านาจของศาลที่จะไต่สวนก่อนมีค าสั่งหรือไม่

ก็ได้ หากข้อเท็จจริงตามค าร้องเพียงพอต่อการวินิจฉัย ศาลมีอ านาจออกค าสั่งได้โดยไม่ต้อง

ไต่สวน (เทียบฎีกาที่ ๒๑๗๑/๒๕๒๓ และ ๒๖๗๔/๒๕๓๕) แต่หากจะต้องไต่สวนให้สั่งในค าร้อง

ของจ าเลยว่า

“ส าเนาให้โจทก์ นัดไต่สวน (หากมีการนัดสืบพยานโจทก์ไว้ก่อนแล้ว ให้สั่งงด

สืบพยานโจทก์ด้วย)”

หากถึงวันนัดไต่สวน โจทก์ไม่คัดค้าน กรณีไม่จ าต้องไต่สวน ศาลอนุญาตได้เลย

(ฎีกาที่ ๑๓๓๐/๒๕๓๘) และให้จดรายงานกระบวนพิจารณาว่า

“นัดไต่สวนค าร้องของจ าเลยขออนุญาตยื่นค าให้การ ทนายโจทก์ ทนายจ าเลยมาศาล

ทนายโจทก์แถลงว่า โจทก์ไม่คัดค้านที่จ าเลยอ้างว่าขาดนัดยื่น ค าให้การโดยไม่จงใจ จึงให้งดไต่สวน

พิเคราะห์ค าร้องของจ าเลยประกอบกับค าแถลงของโจทก์แล้ว ข้อเท็จจริงฟังได้ว่า การขาดนัด

ยื่นค าให้การของจ าเลยมิได้เป็นไปโดยจงใจ (หรือมีเหตุสมควร) จึงอนุญาตให้จ าเลยยื่นค าให้การ

เนื่องจากจ าเลยยื่น ค าให้การเข้ามาแล้วจึงมีค าสั่งรับค าให้การจ าเลย ส าเนาให้โจทก์ นัดชี้สองสถาน

วันที่ . . . หรือนัดสืบพยาน . . . . . . .วันที่ . . . หรือจึงให้จ าเลยยื่นค าให้การภายใน . . . วัน และ

นัดชี้สองสถาน วันที่ . . . หรือนัดสืบพยาน. . . .วันที่ . . . ”

๔.๕ กรณีที่จ าเลยยื่นค าร้องขออนุญาตยื่นค าให้การใกล้กับวันนัดสืบพยานโจทก์จนไม่อาจ

นัดไต่สวนทัน ถึงวันนัดจดรายงานกระบวนพิจารณาว่า

“นัดสืบพยานโจทก์ ทนายโจทก์ จ าเลย และทนายจ าเลยมาศาล

ทนายโจทก์ได้รับส าเนาค าร้องขออนุญาตยื่นค าให้การของจ าเลยแล้ว แถลงคัดค้านว่า

จ าเลยขาดนัดโดยจงใจและไม่มีเหตุสมควร

จึงให้งดสืบพยานโจทก์ไว้ก่อน และนัดไต่สวนค าร้องของจ าเลยวันที่ . . .”

๔.๖ กรณีที่จ าเลยยื่นค าร้องขออนุญาตยื่นค าให้การโดยอ้างว่าการขาดนัดมิได้เป็นไป

โดยจงใจ ถึงวันนัดไต่สวนจ าเลยไม่มาศาล จดรายงานกระบวนพิจารณาว่า

“ . . . จ าเลยไม่มีพยานหลักฐานมาสนับสนุนค าร้ องของจ าเลยให้ฟังได้ว่า

การขาดนัดยื่นค าให้การของจ าเลยมิได้เป็นไปโดยจงใจ (หรือมีเหตุสมควร) จึงยกค าร้อง

นัดสืบพยานโจทก์วันที่ . . . หมายนัดจ าเลย ส่งไม่ได้ให้ปิดหมาย”

ข้อสังเกต

๑. ค าสั่งศาลที่อนุญาตหรือไม่อนุญาตให้จ าเลยยื่นค าให้การเป็นค าสั่งระหว่าง

พิจารณา (ฎีกาที่ ๑๑๙๖/๒๕๒๗, ๒๑๙๖/๒๕๓๓)