Page 426 - คู่มือตุลาการ เล่มที่ 1 วิ.แพ่ง มีสารบัญ ebook
P. 426
คู่มือปฏิบัติราชการของตุลาการ ส่วนวิธีพิจารณาความแพ่ง ๓๙๘
๓.๓ หากเป็นกรณีขอแก้ไขถ้อยค าที่พิมพ์ผิดพลาดในค าฟ้องอุทธรณ์ กรณีเช่นนี้
ไม่ใช่เป็นกรณีการขอแก้ไขค าฟ้องอุทธรณ์ จึงไม่จ าต้องยื่นภายในก าหนดระยะเวลาอุทธรณ์
(เทียบค าสั่งค าร้องศาลฎีกาที่ ๑๓๖๒/๒๕๕๓, ๓๓๗๑/๒๕๔๓, ๑๑๘๔/๒๕๓๘ และ ๓๗๒/๒๕๑๕)
๔. กรณีศาลชั้นต้นไม่รับอุทธรณ์
ผู้อุทธรณ์ต้องยื่นค าร้องอุทธรณ์ค าสั่งศาลชั้นต้นภายในก าหนด ๑๕ วัน และผู้อุทธรณ์
ต้องน าเงินค่าฤชาธรรมเนียมทั้งปวงมาวางศาลและน าเงินมาช าระหนี้ตามค าพิพากษาหรือ
หาประกันให้ไว้ต่อศาลด้วยตาม ป.วิ.พ.มาตรา ๒๓๔ มิฉะนั้นศาลอุทธรณ์ยกค าร้อง (ฎีกาที่
๑๖๗๙/๒๕๓๑) แต่กรณีที่ศาลชั้นต้นรับอุทธรณ์ไว้เพียงบางข้อและไม่รับอุทธรณ์บางข้อ
กรณีเช่นนี้ไม่ต้องด้วย ป.วิ.พ. มาตรา ๒๓๔ ไม่ถือว่าเป็นค าสั่งไม่รับอุทธรณ์ของผู้อุทธรณ์ทั้งหมด
ผู้อุทธรณ์ก็ไม่ต้องน าเงินมาช าระตามค าพิพากษาหรือหาประกันให้ไว้ต่อศาล (ค าสั่งค าร้อง
ศาลฎีกาที่ ๔๐๙/๒๕๓๑, ฎีกาที่ ๓๒๗๑/๒๕๓๕) และหากหนี้ตามค าพิพากษาตามยอม
ยังไม่ถึงก าหนดช าระ ผู้อุทธรณ์ก็ไม่ต้องวางเงินตามค าพิพากษาหรือหาประกันให้ไว้ต่อศาล
(ค าสั่งค าร้องศาลฎีกาที่ ๓๐๐๐ - ๓๐๐๒/๒๕๓๕)
๔.๑ การยื่นอุทธรณ์ค าสั่งไม่รับอุทธรณ์นั้น ผู้อุทธรณ์ต้องยื่นภายใน ๑๕ วัน นับแต่วันที่
ผู้อุทธรณ์ทราบค าสั่งศาลชั้นต้นที่สั่งไม่รับอุทธรณ์ ไม่ใช่นับแต่วันที่ศาลมีค าสั่ง (ค าสั่งค าร้อง
ศาลฎีกาที่ ๕๕๕/๒๕๒๓)
๔.๒ ในการอุทธรณ์ นอกจากผู้อุทธรณ์ต้องช าระค่าขึ้นศาลชั้นอุทธรณ์แล้ว ยังต้องน าเงิน
ค่าธรรมเนียมซึ่งจะต้องใช้แก่คู่ความอีกฝ่ายหนึ่งตามค าพิพากษาหรือค าสั่งศาลมาวางศาลพร้อม
อุทธรณ์ตาม ป.วิ.พ. มาตรา ๒๒๙ แต่ถ้าศาลชั้นต้นไม่รับอุทธรณ์ ในการยื่นค าร้องอุทธรณ์ค าสั่ง
ไม่รับอุทธรณ์ ผู้อุทธรณ์ค าสั่งไม่รับอุทธรณ์ตามมาตรา ๒๓๔ นอกจากต้องน าเงินค่าฤชาธรรม
เนียมทั้งปวงมาวางศาลแล้ว ยังต้องน าเงินมาช าระหนี้ตามค าพิพากษาหรือหาประกันมาวางไว้
ต่อศาลพร้อมกับอุทธรณ์ค าสั่งนั้น จะขอทุเลาการบังคับเงินส่วนนี้ไม่ได้ (ฎีกาที่ ๑๘๘๖/๒๕๓๐
และ ๑๖๘๒/๒๕๒๖) ถึงแม้ผู้อุทธรณ์ได้รับอนุญาตให้ได้รับยกเว้นค่าธรรมเนียมศาลในการฟ้อง
คดีชั้นอุทธรณ์ท าให้ไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียมศาลในการด าเนินกระบวนพิจารณาในศาลนั้น
ตามมาตรา ๑๕๗ ซึ่งรวมถึงค่าธรรมเนียมที่จะต้องใช้แก่คู่ความอีกฝ่ายหนึ่งตามมาตรา ๒๒๙
ด้วย (ฎีกา ๘๐๖/๒๕๕๔ และ ๓๒๐๔/๒๕๔๗) แต่ถ้าจะอุทธรณ์ค าสั่งไม่รับอุทธรณ์ก็ต้องน าเงิน
มาช าระตามค าพิพากษาหรือหาประกันให้ไว้ต่อศาลตามมาตรา ๒๓๔ เพราะเงินดังกล่าวไม่ใช่
ค่าธรรมเนียมศาลที่ได้รับยกเว้นให้ไม่ต้องเสีย (เทียบฎีกาที่ ๒๘๘๒/๒๕๔๘)