Page 168 - TH Edition Ver3
P. 168

166


                       อถ – ล าดับนั้น/ โข – แล/ ภคฺคว – ดูก่อนภัคควะ/ สุนกฺขตฺตสฺส – ชื่อว่าสุนักขัตตะ/ ลิจฺฉวิ

               ปุตฺตสฺส – แก่ลิจฉวีบุตร/ เอตทโหสิ – ความคิดนี้+ได้มีแล้ว/
                       ‘สาธุรูปํ – ชั้นดี/ วต – หนอ/ โภ – ท่านผู้เจริญ/ อรหนฺตํ – ผู้เป็นพระอรหันต์/ สมณํ – ซึ่ง

               สมณะ/ อาสาทิมหเส. – ได้รุกรานแล้ว/ มา – อย่า/ วต – หนอ/ โน – แก่เธอทั้งหลาย/ อโหสิ – ได้
                              ฺ
                                                                   ื้
                                                                                                  ์
               มีแล้ว/ ทีฆรตฺตํ – ตลอดกาลนาน/ อหิตาย – เพื่อความไม่เกอกูล/ ทุกฺขายา’ติ. – เพื่อความทุกข’
               ดังนี้/
                                                                                              ั
                       ๑๓. “อถ – ล าดับนั้น/ โข – แล/ ภคฺคว – ดูก่อนภัคควะ/ สุนกฺขตฺโต – นามว่าสุนักขตตะ/
               ลิจฺฉวิปุตฺโต – ลิจฉวีบุตร/ เยนาหํ – โดยทิศใด+ข้าพเจ้า/ เตนุปสงฺกม; – โดยทิศนั้น+เข้าไปหาแล้ว/
                                                                          ิ
               อุปสงกมิตฺวา – ครั้นเข้าไปหาแล้ว/ มํ – ซึ่งข้าพเจ้า/ อภิวาเทตฺวา – ถวายอภิวาทแล้ว/ เอกมนฺตํ –
                    ฺ
               ณ ที่ส่วนข้างหนึ่ง/ นิสีทิ. – นั่งแล้ว/
                       เอกมนฺตํ – ณ ที่ส่วนข้างหนึ่ง/ นิสินฺนํ – ผู้นั่งแล้ว/ โข – แล/ อหํ – ข้าพเจ้า/ ภคฺคว –

                                                               ิ
               ดูก่อนภัคควะ/  สุนกฺขตฺตํ  –  นามว่าสุนักขัตตะ/  ลิจฺฉวปุตฺตํ  –  กับลิจฉวีบุตร/  เอตทโวจํ  –  ซึ่ง
               เนื้อความนี้+ได้กล่าวแล้ว/

                       ‘ตฺวมฺปิ – เธอ+แม้/ นาม – ชื่อว่า/ โมฆปุริส – โมฆบุรุษ/ สมโณ – ว่าเป็นสมณะ/ สกฺยปุตฺติ

               โย – ผู้ศากยบุตร/ ปฏิชานิสฺสสี’ติ! – ย่อมปฏิญาณ’ดังนี้!/
                       กึ – หรือ/ ปน – ก็/ มํ – ซึ่งข้าพระองค์/ ภนฺเต – ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ/ ภควา – พระผู้มี

               พระภาค/ เอวมาห – อย่างนี้+ตรัสเรียกแล้ว/ ตฺวมฺปิ – เธอ+แม้/ นาม – ชื่อว่า/ โมฆปุริส – โมฆ

               บุรุษ/ สมโณ – ว่าเป็นสมณะ/ สกฺยปุตฺติโย – ผู้ศากยบุตร/ ปฏิชานิสฺสสี’ติ? – ย่อมปฏิญาณ’ดังนี้?/
               ‘นนุ  –  ตฺวํ  –  สุนกฺขตฺต  –  ดูก่อนสุนักขัตตะ/  อเจลํ  –  ซึ่งนักบวชเปลือย/  กฬารมฏฺฏกํ  –  ชื่อ

               ว่ากฬารมัชฌกะ/ อปสงกมิตฺวา – ครั้นเข้าไปหาแล้ว/ ปญฺห – ซึ่งปัญหา/ อปุจฺฉิ. – ได้ถามแล้ว/
                                    ฺ
                                ุ
                                                                   ํ
                                                                                                 ํ
               ตสฺส – นั้น/ เต – ของเธอ/ อเจโล – นักบวชเปลือย/ กฬารมฏฺฏโก – ชื่อว่ากฬารมัชฌกะ/ ปญฺห –
               ซึ่งปัญหา/ ปุฏฺโฐ – ถูกถามแล้ว/ น – ไม่/ สมฺปายาสิ. – สามารถแล้ว/
                       อสมปายนฺโต  –  เมื่อไม่สามารถ/  โกปญฺจ  –  ซึ่งความโกรธ+ด้วย/  โทสญฺจ  –  ซึ่งความขัด
                          ฺ
               เคือง+ด้วย/ อปฺปจฺจยญฺจ – ซึ่งความไม่แช่มชื่น+ด้วย/ ปาตฺวากาสิ. – ได้กระท าให้ปรากฏแล้ว/

                       ตสฺส – นั้น/ เต – แก่เธอ/ เอตทโหสิ – ความคิดนี้+ได้มีแล้ว/
                       “สาธุรูปํ – ชั้นดี/ วต – หนอ/ โภ – ท่านผู้เจริญ/ อรหนฺตํ – ผู้เป็นพระอรหันต์/ สมณํ – ซึ่ง

                              ฺ
               สมณะ/ อาสาทิมหเส. – ได้รุกรานแล้ว/ มา – อย่า/ วต – หนอ/ โน – แก่เธอทั้งหลาย/ อโหสิ – ได้
                                                                   ื้
               มีแล้ว/ ทีฆรตฺตํ – ตลอดกาลนาน/ อหิตาย – เพื่อความไม่เกอกูล/ ทุกฺขายา’ติ. – เพื่อความทุกข’
                                                                                                  ์
               ดังนี้/
                           ํ
                       ‘เอว – อย่างนั้น/ ภนฺเต. – ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ/ กึ – หรือ/ ปน – ก็/ ภนฺเต – ข้าแต่
               พระองค์ผู้เจริญ/ ภควา – พระผู้มีพระภาค/ อรหตฺตสฺส – ซึ่งความเป็นพระอรหันต์/ มจฺฉรายตี’ติ? –
               ย่อมทรงหวง’ดังนี้?/
   163   164   165   166   167   168   169   170   171   172   173