Page 173 - TH Edition Ver3
P. 173

171

                              ‘อภพฺโพ  –  เป็นผู้ไม่ควร/  โข  –  แล/  สุนกฺขตฺต  –  ดูก่อนสุนักขัตตะ/  อเจโล  –  นักบวช

                      เปลือย/ ปาถิกปุตฺโต – ชื่อว่าปาฏิกบุตร/ ตํ – นั้น/ วาจํ – ซึ่งวาจา/ อปฺปหาย – ไม่ละแล้ว/ ตํ –
                      นั้น/ จิตฺตํ – ซึ่งความคิด/ อปฺปหาย – ไม่ละแล้ว/ ตํ – นั้น/ ทิฏฺฐึ – ซึ่งความเห็น/ อปฺปฏินิสฺสชฺชิตฺวา

                                                                                        ํ
                                                       ุ
                                                            ํ
                      – ไม่สลัดแล้ว/ มม – ต่อข้าพเจ้า/ สมฺมขีภาว – สู่ความเป็นผู้เผชิญหน้า/ อาคนฺตุ. – เพื่อการมา/
                              สเจปิสฺส – ถ้าว่า+แม้+(ความคิดและความเห็นนั้น) พึงมี/ เอวมสฺส – อย่างนี้+แก่เธอ/ อหํ –
                      ข้าพเจ้า/ ตํ – นั้น/ วาจํ – ซึ่งวาจา/ อปฺปหาย – ไม่ละแล้ว/ ตํ – นั้น/ จิตฺตํ – ซึ่งความคด/ อปฺปหาย
                                                                                               ิ
                      – ไม่ละแล้ว/ ตํ – นั้น/ ทิฏฺฐึ – ซึ่งความเห็น/ อปฺปฏินิสฺสชฺชิตฺวา – ไม่สลัดแล้ว/ สมณสฺส – ต่อพระ
                                                         ํ
                      สมณะ/  โคตมสฺส  –  ผู้โคดม/  สมฺมุขีภาว  –  สู่ความเป็นผู้เผชิญหน้า/  คจฺเฉยฺยนฺติ  –  พึงมา+ดังนี้/
                      มุทฺธาปิ – ศีรษะ+แม้/ ตสฺส – ของเขา/ วิปเตยฺยา’ติ. – พงแตก’ดังนี้/
                                                                      ึ
                              ๑๗.  ‘รกฺขเตตํ  – ย่อมรักษา+นั่น/  ภนฺเต –  ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ/  ภควา –  พระผู้มีพระ
                      ภาค/ วาจํ – ซึ่งวาจา/ รกฺขเตตํ – ย่อมรักษา+นั่น/ สุคโต – พระสุคต/ วาจ’นฺติ. – ซึ่งวาจา’ดังนี้/

                                                                                                        ํ
                              ‘กึ – หรือ/ ปน – ก็/ มํ – กับข้าพเจ้า/ ตฺวํ – เธอ/ สุนกฺขตฺต – ดูก่อนสุนักขัตตะ/ เอว –
                      อย่างนี้/ วเทสิ – กล่าวแล้ว/ รกฺขเตตํ – ย่อมรักษา+นั่น/ ภนฺเต – ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ/ ภควา –

                      พระผู้มีพระภาค/ วาจํ – ซึ่งวาจา/ รกฺขเตตํ – ย่อมรักษา+นั่น/ สุคโต – พระสุคต/ วาจ’นฺติ? – ซึ่ง

                      วาจา’ดังนี้?/
                              ‘ภควตา – อันพระผู้มีพระภาค/ จสฺส – ก็+พึงเป็น/ ภนฺเต – ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ/ เอสา –

                      นั่น/ วาจา – สา – นั้น/ วาจา – วาจา/ เอกํเสน – โดยส่วนเดียว/ โอธาริตา – เป็นวาจาอันทรง

                      ยืนยันแล้ว/
                              ‘อภพฺโพ – เป็นผู้ไม่ควร/ อเจโล – นักบวชเปลือย/ ปาถิกปุตฺโต – ชื่อว่าปาฏิกบุตร/ ตํ –

                      นั้น/ วาจํ – ซึ่งวาจา/ อปฺปหาย – ไม่ละแล้ว/ ตํ – นั้น/ จิตฺตํ – ซึ่งความคิด/ อปฺปหาย – ไม่ละแล้ว/
                      ตํ – นั้น/ ทิฏฺฐึ – ซึ่งความเห็น/ อปฺปฏินิสฺสชฺชิตฺวา – ไม่สลัดแล้ว/ มม – ต่อข้าพเจ้า/ สมฺมุขีภาว –
                                                                                                        ํ
                                                      ื่
                                                ํ
                      สู่ความเป็นผู้เผชิญหน้า/ อาคนฺตุ. – เพอการมา/
                              สเจปิสฺส – ถ้าว่า+แม้+(ความคิดและความเห็นนั้น) พึงมี/ เอวมสฺส – อย่างนี้+แก่เธอ/ อหํ –
                      ข้าพเจ้า/ ตํ – นั้น/ วาจํ – ซึ่งวาจา/ อปฺปหาย – ไม่ละแล้ว/ ตํ – นั้น/ จิตฺตํ – ซึ่งความคด/ อปฺปหาย
                                                                                               ิ
                      – ไม่ละแล้ว/ ตํ – นั้น/ ทิฏฺฐึ – ซึ่งความเห็น/ อปฺปฏินิสฺสชฺชิตฺวา – ไม่สลัดแล้ว/ สมณสฺส – ต่อพระ
                      สมณะ/  โคตมสฺส  –  ผู้โคดม/  สมฺมุขีภาว  –  สู่ความเป็นผู้เผชิญหน้า/  คจฺเฉยฺยนฺติ  –  พึงมา+ดังนี้/
                                                         ํ
                      มุทฺธาปิ – ศีรษะ+แม้/ ตสฺส – ของเขา/ วิปเตยฺยาติ. – พึงแตก+ดังนี้/

                              อเจโล – นักบวชเปลือย/ จ – ภนฺเต – ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ/ ปาถิกปุตฺโต – ชื่อว่าปาฏิก
                      บุตร/  วิรูปรูเปน  –  ด้วยรูปแปลง/  ภควโต  –  ต่อพระผู้มีพระภาค/  สมมุขีภาว  –  สู่ความเป็นผู้
                                                                                     ฺ
                                                                                           ํ
                      เผชิญหน้า/ อาคจฺเฉยฺย – พึงมา/ ตทสฺส – ในกาลนั้น+พึงเป็น/ ภควโต – พระด ารัสของพระผู้มีพระ

                      ภาค/ มุสา’ติ. – เป็นค าพูดเท็จ’ดังนี้/
   168   169   170   171   172   173   174   175   176   177   178