Page 19 - ชุดการสอนประวัติศาสตร์ม.1

ศิลปกรรมศรีวิชัยได้รับอิทธิพลศิลปะอินเดียช่วงสมัยราชวงศ์คุปตะและสมัยหลังราชวงศ์ คุปตะ คือ

ราชวงศ์ปาละ-เสนะตามลําดับ ศิลปกรรมส่วนใหญ่เป็นรูปเคารพทั งในพระพุทธศาสนา และศาสนา

พราหมณ์ – ฮินดู

ส่วนอาคารโบราณสถานพบน้อย ปัจจุบันคงเหลือเฉพาะ สถูปเจดีย์ มีอยู่ด้วยกัน 2 แบบ คือ สถูป

เจดีย์ทรงมณฑป และเจดีย์ทรงกลม

สถูปเจดีย์ทรงมณฑป สร้างขึ นราวพุทธศตวรรษที่ 13-15

เช่น สถูปวัดแก้ว วัดหลง (ปัจจุบันเหลือแต่ฐาน) และ พระบรมธาตุ

ไชยา อําเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี เป็น สถูปเจดีย์ใน

พระพุทธศาสนานิกายมหายาน

เจดีย์ทรงกลม สร้างขึ นราวพุทธศตวรรษที่ 18-19 เมื่อ

พระพุทธศาสนานิกายเถรวาทแบบลังกาวงศ์จากลังกา เผยแผ่

เข้ามา เช่น พระบรมธาตุเจดีย์ วัดพระมหาธาตุวรมหาวิหาร

จังหวัดนครศรีธรรมราช เจดีย์พระศรีรัตน มหาธาตุ วัดพะโคะ หรือ

วัดราชประดิษฐาน จังหวัดสงขลาและเจดีย์วัดเขียนบางแก้ว พระบรมธาตุไชยา วัดพระบรมธาตุไชยาราชวรวิหาร

จังหวัดพัทลุง อ าเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี สถาปัตยกรรมแบบ

ศรีวิชัย สร้างประมาณ พ.ศ. 1300

3) อาณาจักรทวารวดี ประมาณพุทธศตวรรษที่ 12-16
อาณาจักรทวารวดีเป็นรัฐหนึ่งที่เจริญรุ่งเรืองขึ นในบริเวณภาคกลางของประเทศไทย เมื่อ ประมาณ

พุทธศตวรรษที่ 12 และได้แผ่อิทธิพลทางวัฒนธรรมที่รับมาจากอินเดียไปทั่วทุกภาคของ ประเทศ โดยเฉพาะ

ความเชื่อทางพระพุทธศาสนานิกายเถรวาท รูปแบบสถาปัตยกรรมและ ประติมากรรม อาณาจักรทวารวดีล่ม

สลายลงประมาณปลายพุทธศตวรรษที่ 16 เนื่องจากเขมร ได้ขยายอํานาจการปกครองเข้ามายังบริเวณภาค

กลางของดินแดนไทย

บันทึกการเดินทางของหลวงจีนเหี ยนจาง (พระถังซําจั๋ง) และหลวงจีนอี จิง ซึ่งเขียนประมาณ พุทธ

ศตวรรษที่ 13 กล่าวถึงอาณาจักรนี ว่า เป็นอาณาจักรที่ตั งอยู่ระหว่างอาณาจักรศรีเกษตร (ปัจจุบันอยู่ใน

ประเทศเมียนมา) และอาณาจักรอิศานปุระ (อยู่ในประเทศกัมพูชา) ดังนั นอาณาจักร ทวารวดีจึงควรตั งอยู่ใน

ดินแดนไทยปัจจุบัน

ใน พ.ศ. 2427 แซมมวล บีล (Samuel Beal) นักประวัติศาสตร์ชาวอังกฤษ ได้เสนอว่า โตโลโปที่หรือ

ตว้อหลอปอ ในเอกสารจีนน่าจะตรงกับคําว่า ทวารวดี และกําหนดที่ตั งว่า อยู่ในดินแดนประเทศไทย