Page 17 - เที่ยวบินกลางคืน

รีวิแอรคิดวา ทุกๆ คืนเหตุการณใหมๆ จะเปดฉากขึ้นในทองฟาเหมือนกับละคร พลังใจที่
หยอนลงแมเพียงนอยนิดก็สามารถนําความพายแพมาใหได และจากขณะนี้ไปจนถึงรุงสาง การขับ
เคี่ยวจะไมมีการลดละลงไดเลย
“คุณตองรักษาตําแหนงของคุณไว” รีวิแอรกลาวอยางหนักแนน “คืนพรุงนี้คุณอาจจะตองสั่ง
นักบินคนนี้ใหบินในเที่ยวที่อันตรายก็ได เขาจะตองเชื่อฟง”
“ครับ”
“ชีวิตและสวัสดิการของคนหลายคนวางไวกับคุณและคนเหลานั้นก็มีคามากกวาคุณ...” เขาดู
เหมือนจะลังเล “นั่นเปนเรื่องที่สําคัญมาก”

ทั้งๆ ที่ยังเดินไปมาดวยกาวเล็กๆ ที่ระมัดระวัง รีวิแอรปลอยใหเวลาผานพนไป
“ถาพวกเขาเชื่อฟงคุณดวยความรูสึกของเพื่อน นั่นแสดงวาคุณกําลังหลอกลวงพวกเขา คุณ
เองไมมีสิทธิที่จะขอใหพวกเขาเสียสละ”
“แนนอนครับ”
“และถาพวกเขาคิดวาความเปนเพื่อนของคนจะทําใหเขารอดไปจากงานยากๆ ที่นาเบื่อได
คุณก็หลอกลวงพวกเขาอีกเชนกัน เพราะพวกเขาไมมีทางเลือกนอกจากเชื่อฟง เอาละ เขาไปนั่งกอน
สิ”
รีวิแอรคอยๆ ผลักใหโรบิโนเขาไปในหองทํางานของเขา

“โรบิโน ผมจะสอนบทเรียนหนึ่งใหคุณ ถาคุณรูสึกเหนื่อย มันไมใชงานของคนพวกนี้ที่จะมา
ใหกําลังใจคุณ คุณเปนเจานาย ความออนแอของคุณเปนเรื่องตลก เอาละ เขียนไป...”
“ผม...”
“เขียนวา ‘นายตรวจโรบิโน กําหนดโทษดังนี้ สําหรับนักบินแปเลอแรง เนื่องจากสาเหตุ
ดังนี้...’ มันเปนเรื่องของคุณที่จะหาสาเหตุ”
“ทานผูอํานวยการ!”
“จงทําเหมือนกับวาคุณเขาใจ โรบิโน รักคุณซึ่งคุณออกคําสั่ง แตโดยไมตองบอกพวกเขา”
อีกครั้งที่โรบิโนจะตองดูวา ดุมใบพัดถูกไขอยางแนนหนาถูกตองแลว

*

ขาวจากวิทยุประกาศการลงฉุกเฉินวา “เห็นเครื่องบินแลว เครื่องบินสงสัญญาณวา ลด
ความเร็วเครื่อง กําลังลง”

นั่นหมายความไดอยางเกือบจะแนนอนวา เวลาสูญเปลาไปแลวครึ่งชั่วโมง รีวิแอรรูสึกถูก
รบกวนเหมือนกับเปนผูโดยสารรถดวนที่ตองหยุดแลนโดยทันที และเวลานาทีก็หยุดนิ่งไมเคลื่อนผาน
ทองทุงนาอีกแลว ตอนนี้เข็มนาฬิกาอันใหญโตจะเดินขวางพื้นที่วางอยู ซึ่งกวางถึงขนาดที่เหตุการณ
ตางๆ สามารถเกิดขึ้นไดอยางมากมาย ในนั้น รีวิแอรออกจากหองทํางานของเขาเพื่อที่จะใชเวลาให
หมดไป คืนนี้ดูวางเปลาราวกับเวทีที่ปราศจากนักแสดง “ค่ําคืนเชนนี้ชางไรประโยชน!” เขาคิดขณะที่
จองออกไปนอกหนาตาง เขาเบื่อระอากับทองฟาที่ไรเมฆ ที่ประดับดวยดวงดาว และดวงจันทรที่โปรง
แสงออกมาอยางไรคาทามกลางพื้นสวรรคอันระยิบระยับ

*

แตเมื่อเครื่องบินออกไปแลว กลางคืนสําหรับรีวิแอรก็เต็มไปดวยเสนหและความสวยงามมี
ชีวิตชีวาขึ้นมาทันที และรีวิแอรก็คือผูอารักขามัน
“อากาศเปนอยางไรบาง” เขาใหพนักงานวิทยุถามลูกเรือบนเครื่อง สิบวินาทีผานไป
“ดีมาก”
จากนั้นชื่อของเมืองตางๆ ที่บินผานมากมายก็ตามออกมา สําหรับรีวิแอร ในสงครามครั้งนี้
เมืองเหลานี้ก็ลวนแตมีน้ําเสียงของความพายแพ