Page 33 - Теория кавитации
P. 33

h·υ = Ere-c + Ewnf - Ee-c.                                           (2)

                        Бұны біз көпіршік-ату теориясына сәйкес Эйнштейн теңдеуі деп атаймыз!
                        Задында,  Герц,  Планк  һәм  Эйнштейннің  XX  ғасыр  басындағы  кезеңде
                  «кавитация  –  көпіршік-ату»  ұғымы  ғылыми  категория  санатында  және  де  сол
                  ұғымнан тікелей туындаған «кавитион» неологизмі мүлде болмады. Сондықтан
                  да, көпіршік-ату теориясын жасай отырып, біздер осы күнге дейін қол жеткізілген
                  ғылыми жетістіктерді қайта “Эротосфен елегінен” өткізуіміз керек. Олай ету:
                        -  біріншіден,  сол  классикалық  жетістіктерді  араға  ғасыр  салып,  тағы  бір
                  тексеріп, зерделеу болса;
                        - екіншіден, жаңа жасалып жатқан теорияға ұзақ уақыт бойы сараптамадан
                  өткен  –  “болары  болып,  бояуы  сіңген”  білім-ілім  тұрғысынан  жасалған  сынақ
                  іспеттес болмақ.
                        Енді кавитион өзіне сәйкес электрон босап шыққан соң, өткізгіштің бойына
                  тап болса, онда ол соның бойымен жарықтың c жылдамдығымен, m·c /2= h·υ-E wnf
                                                                                                      2
                  кинетикалық  энергиясының  арқасында  зымырай  қозғалады  да  электрлік
                  құбылысын  туындатады.  Ал,  оның  “метаморфоз  –  ғажайып  түрлену”  E e-c
                  энергиясын  кавитион  микрожарылысқа  айналдырады,  сонда  пайда  болған
                  қосымша  энергия  кавитионның  қайта  қалыптасуына  жұмсалады,  соның
                  нәтижесінде микрожарылыс қайталанып,  сонда пайда болған қосымша энергия
                  кавитионның қайта қалыптасуына жұмсалады, осы үдеріс тоқтаусыз кез-келген
                  ұзақ уақытқа созылмақ... Бұндай құбылыс электронға да, фотонға да тән.
                        Демек,  бұл  мәнмәтінде  Эйнштейннің  классикалық  теңдеуі  кавитионның
                  қозғалғыштығын  және де электр энергиясын қорыту қабілетін қамтамасыз етеді,
                  ал  “метаморфоз”  энергиясы  кавитионның  ci1  сапасында  бар  болуына,  әрекет
                  етуіне  кепіл  болмақ.  Осы  мәнмәтінде  айтылған  ойлар  сонымен  қоса,  біздің

                  бұрынырақ  тұжырымдаған  негізгі  нәтижелеріміздің  бірін  нақтылай  түседі:  ci1
                  сапасындағы кавитион өзі түрленіп отырған электронға «қозғалғыштық» қасиет
                  дарытады  және  де  бұл  қозғалыс  сол  электрон  үшін  салыстырмалы  қозғалыс
                  болмақ  (электронның  өз  атом  құрамындағы  абсолютті  қозғалысымен
                  салыстырғанда!).

                        2.7 Есеп-қисапқа бір мезгіл ден қойсақ...

                        Кавитионның басқа атрибуттарын анықтайық: период Θ= 1/υ сек, мұнда υ –
                                                                   14
                                                                                                            -15
                  жиілік, оның мәні фотон үшін:  υ= 6·10  Гц, яғни Θ= 1/(6·10 ) = 1,7·10  сек;
                                                                                              14
                  электрон үшін гироскоптық жиіліктің (тұрақты магниттік дөңгелек өрісте) мәні:
                                                 16
                                                                              19
                                         -31
                           2
                                                             -34
                  ω= m·c /h = 9,1·10 ·9·10 /(6,62·10 ) = =12,4·10  Гц, яғни периодтың мәні Θ=
                              19
                  1/(12,4·10 )  =  8·10   -21   сек.  Егер  магниттік  өріс  ұзынға  созылған  болса,  онда
                  бұрыштық жиілік ω= e·B/m формуласымен анықталады, ал резонанстық жиілік υ=
                  ω/(2·π)  формуласымен  анықталады,  мысалға  B=0,01Тл  болғанда,  υ=
                                                                  32
   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38