Page 145 - 01 Bereshit

ְּ ב ֵ
27 Bereshit / Génesis Parashat Tóldót תי ִׁ֖ שאר

vaiómer hineh-ná zaqánti; ló iadá'ti íom motí.

Le dijo: –He aquí, yo ya soy viejo y no sé el día de mi muerte.
(3)
ְּהדיצ ְּיִׁ֖ לְּהָּדו ֵ֥ צ ְּ וְּה ֶֹ֔דָּשַהְּּ֙אֵצ ְּ וְּךִֶ֑ת שַק ְּ וְּ ִׁ֖ ך ְּ י לֶתְּךי ֶֹ֔לֵכְּאָָּ֣נ־אָּשְּּׂ֙הָּתַע ְּ ו

:)ד יָֽ ָּצ(

vê'atah sa-ná jeléja, teliêjá vêqashtéja; vêtze hasadéh, vêtzúdah lí tzydh
(tzáid).

Toma, pues, ahora tu equipo, tu aljaba y tu arco, y ve al campo a cazar algo
para mí.
(4)
ְּרו ִ֛ בֲעָֽ ַבְּהָּלִֵ֑כ א ְּ וְּיִׁ֖ ל ְּהבָיֵ֥ בָּה ְּ וְּי ת בִַ֛הבְָּרֵֶ֥שֲאָֽ ַכְּםי ַּ֜ מַע טַמְּי ֹ֨ ל־הֵשֲׂעָֽ ַו

:תוָֽמבְָּם ֶרֵֶ֥ט ְּ בְּי ִׁ֖ ש פַנְֵּ֥ך כ ֶרָֽב ְּ ת ָּ

vá'aseh-lí mat'amím káashér ahávti vêhavíah lí vêojélah; bá'avúr têvárejjá
nafshí bêtérem amút.

Luego hazme manjares como a mí me gusta. Tráemelos para que coma, y yo
te bendiga antes de que muera.
(5)
ְּדו ֵ֥ צָּלְּה ֶֹ֔דָּשַהְּּ֙וָּשֵׂעְּךְֶלִֵ֤יַוְּוֹ ִ֑נ ְּ בְּו ִָּׁ֖שֵׂע־לֶאְּק ָֹּ֔ח צ יְּרֵָ֣בַד ְּ בְּתַע ַֹ֔מ שְּה ָָּ֣ק בר ְּ ו

:איָֽ בָּה ְּ לְּד יִַׁ֖צ

vêrivqáh shomá'at, bêdabér itzjáq, el-'esáv bênó; vaiélej 'esav hasadéh, latzúd
tzáid lêhaví.

Rebeca estaba escuchando cuando Itzjaq [Isaac] hablaba a su hijo Esav
[Esaú]. Cuando Esav [Esaú] fue al campo para cazar lo que había de traer,
(6)
ְּךי ֹ֔ בבָ־תֶאְּּ֙י ת ע ַֹ֨מָּשְּהִֵ֤נ הְּר ִ֑ מאֵלְּהִָּּׁ֖נ ְּ בְּב ֵ֥ קֲעָֽ ַי־לֶאְּה ָֹּ֔ר ְּ מָֽ ָּאְּּ֙הָּק בר ְּ ו

:רָֽ מאֵלְּךי ִׁ֖ חבָ ְּ וֵָּ֥שֵׂע־לֶאְּרִֵ֛בד ְּ מ ַ

vêrivqah ámêráh, el-iá'aqóv bênáĥ lemór; hinéh shamá'tí et-avíja, mêdabér el-
'esáv ajíja lemór.

Rebeca habló a su hijo Iaaqov [Jacob] diciendo: –He aquí, he oído a tu padre
que hablaba con tu hermano Esav [Esaú], diciendo:
(7)
ְּהִָּׁ֖וה יְּיֵֵ֥נ פ לְּהִָּ֛כ ְּ כ ֶרָֽ ָּבֲאַוְּהָּלִֵ֑כ א ְּ וְּםיִׁ֖ מַע טַמְּיֵ֥ ל־הֵשֲׂעָֽ ַוְּד יִַ֛צְּיֵ֥ לְּהבָי ֹ֨ בָּה

:ְּיָֽ תוֹמְּיֵֵ֥נ פ ל

145