Page 21 - พระจันทร์ซ่อนหา
P. 21
อุ ม า ริ ก า ร์ l 27
เลยสักนิด
ก็เขาเป็นถึงผู้จัดการไร่ที่มีอ�านาจสูงสุดในไร่นี้ไม่ใช่หรือ
แต่เดาว่าคงเพราะฝ่ายนั้นได้ใช้ตาคู่นั้นกรีดเค้นค้นหาความจริงมานับ
ไม่ถ้วนครั้ง ขณะเดียวกันใบหน้าของเขาก็ดุดันจนเกินกว่าที่ใครจะทนมอง
จ้องนานๆ ได้ หญิงสาวจึงหลุบตาต�่าลง และสังเกตเห็นข้างเอวคนสัมภาษณ์
งานดูตุงผิดปกติ และคิดว่าตาไม่ฝาดเมื่อเห็นด้ามสีด�ามะเมื่อมของปืนพก
เหน็บอยู่ตรงนั้น
เมื่อค�าว่า ‘ปืน’ ผุดขึ้นในสมอง คนที่มีเพียงคัตเตอร์เหลาดินสอ
ใบมีดขึ้นสนิมแทนอาวุธติดกระเป๋ามาตั้งแต่ขึ้นมัธยมปีที่สามอย่างเธอก็เริ่ม
พูดจาตะกุกตะกัก กลัวว่าถ้าเอ่ยผิดไปจากที่ท่องจ�ามาแม้แต่ค�าเดียว นาย
เคราครึ้มจะควักปืนออกมายิงเธอทิ้งทันที
ความเครียดที่ก่อตัวขึ้น ท�าให้หญิงสาวตอบค�าถามของชายหนุ่มทั้ง
สองได้ไม่ดีนัก
ดังนั้นเมื่อตอบค�าถามข้อสุดท้ายเสร็จแล้วพบว่าคนสัมภาษณ์นิ่งเงียบ
ไปนาน เธอก็เริ่มไม่สบายใจ มือทั้งสองข้างบีบเข้าหากันแน่น ป้องกันไม่ให้
ปลายนิ้วขยับยุกยิกไปมาเพราะเสียขวัญ เมื่อเห็นภาสันต์เอนตัวไปซุบซิบ
อะไรบางอย่างกับนายเคราครึ้มโรคจิต ท�าให้ดวงตาคู่คมของเขาหรี่น้อยๆ
พร้อมกับกวาดมองไปบนกระดาษที่มีประวัติของเธอพิมพ์เอาไว้อย่างครุ่นคิด
ส่วนหัวคิ้วเข้มก็ขมวดมุ่น เหมือนก�าลังชั่งใจว่าควรจะรับเธอเข้าท�างานเป็น
คนงานในไร่แห่งนี้ไหม
หญิงสาวเลยกลั้นใจกระแอมไอไล่น�้าลายที่เหนียวหนึบฝืดคอออกไป
ก่อนเป็นล�าดับแรก จากนั้นจึงเอ่ยขึ้นด้วยเสียงสั่นน้อยๆ ทั้งๆ ที่รู้ว่าการพูด
แบบนี้ท�าให้เธอดูเหมือนไร้ค่า และไม่มีทางไปยิ่งขึ้น
แต่เธอต้องการงานนี้จริงๆ เลยกัดฟันวางไพ่ใบสุดท้ายในมือลงไป
“ถ้าพวกคุณไม่มั่นใจว่าฉันจะท�างานนี้ได้จริงๆ ฉันยินดีท�างานให้คุณ
ฟรีๆ หนึ่งอาทิตย์เลยจ้ะ” หญิงสาวโพล่งออกไปในที่สุด
