Page 24 - พระจันทร์ซ่อนหา
P. 24
30 l พ ร ะ จั น ท ร์ ซ่ อ น ห า
ดูท่านายเคราครึ้มโรคจิตตั้งใจจะต้อนให้เธอจนมุมเอาจริงๆ จังๆ
หญิงสาวเลยสาปส่งคนตรงหน้าอย่างดุเดือด พร้อมกับนึกสงสัยว่าเขาเป็น
แค่หัวหน้าคนงานในไร่นี้แน่หรือ ถึงได้วางก้ามท�าตัวใหญ่โตถึงเพียงนี้ มิ-
หน�าซ�้าภาสันต์ซึ่งมีต�าแหน่งหน้าที่เหมือนๆ กันยังท�าท่าเกรงอกเกรงใจไม่
น้อย
หญิงสาวเลยกลั้นใจฉีกยิ้มเจื่อนๆ ออกไป แล้วท�าท่าเก้อเขินหลบตา
อีกฝ่ายพร้อมกับแอบไขว้นิ้วชี้กับนิ้วกลางไว้ข้างหลังอย่างที่ชาวตะวันตก
ชอบท�าเวลาพูดปด กลัวเหลือเกินว่าถ้าโดนจับได้ว่าโกหกแล้วค�่านี้จะต้องไป
ลงเอยในถังหมักปุ๋ยของไร่กุหลาบแทนจะได้นั่งรถกลับโรงแรมตามที่ควรจะ
เป็น
“ถ้าฉันบอกไปแล้วพวกคุณอย่าหัวเราะนะจ๊ะ” เธอยื่นข้อแม้เสียงอ่อย
“ได้ ฉันสัญญา” ภาสันต์รับปาก แต่เขนยังคงวางหน้านิ่งไม่เปลี่ยนแปลง
จนเธอเหลือบตามองนั่นแหละ เขาจึงพยักหน้าน้อยๆ อย่างเสียไม่ได้
เธอแบะปากน้อยๆ อย่างนึกขวางก่อนเจตนาตอบออกไปด้วยน�้าเสียง
เคลิ้มฝันนิดๆ
“ฉันฝันอยากท�างานในไร่กุหลาบสวยๆ แบบนี้มาตั้งแต่ตอนฟังนิทาน
เรื่องเจ้าหญิงหัวแม่มือ ที่มีกลีบกุหลาบเป็นผ้าห่มแล้วละจ้ะ”
ดูเหมือนค�าพูดของเธอจะท�าให้ภาสันต์เลิกคิ้วน้อยๆ ขณะที่เขนขมวด
คิ้วมุ่นพร้อมจ้องลึกเข้ามาในดวงตาเธอ แล้วเอ่ยถามขึ้นก่อนด้วยน�้าเสียง
เหมือนเยาะว่า
“นี่เธอรู้จักเรื่องเจ้าหญิงหัวแม่มือด้วยหรือ”
ค�าถามนั้นท�าให้หญิงสาวกัดริมฝีปากล่างอย่างแรง นึกในใจว่าพลาด
ไปแล้ว
หญิงสาวที่เกิด เติบโตในท้องนา ทั้งยังที่มีวุฒิ ม. ๓ และยึดอาชีพ
สาวโรงงานหรือไม่ก็แม่บ้านท�าความสะอาดมาตั้งแต่เรียนจบ ไม่ควรรู้จัก
ทัมเบลินาใช่ไหม แต่ก่อนที่เธอจะได้แก้ตัวออกไป ภาสันต์ก็กล่าวขึ้นแทน
