Page 26 - พระจันทร์ซ่อนหา
P. 26
32 l พ ร ะ จั น ท ร์ ซ่ อ น ห า
แต่ขณะเดียวกันก็เริ่มไม่มั่นใจว่าในประวัติที่เขียนส่งให้อีกฝ่ายมีค�าว่า ‘งาน
ครัว’ อยู่หรือเปล่า เพราะบางส่วนก็มีคนช่วยเพิ่มเติมให้อย่างเมามัน
หญิงสาวจึงอ้าปากค้างเกือบห้าวินาที กว่าจะรู้ตัวแล้วถามเสียงละล�่า-
ละลักออกไปว่า
“แม่ครัวหรือจ๊ะ”
“ใช่ พอดีเรามีต�าแหน่งว่างแค่ต�าแหน่งเดียว” ภาสันต์เสริมขึ้นด้วย
น�้าเสียงเรียบๆ แต่ดวงตาทอประกายเห็นใจ
หญิงสาวเลยได้แต่มองทั้งสองอย่างไม่อยากเชื่อสายตา
เขนที่จับตาดูอยู่คงเห็นความแปลกใจระคนคาดไม่ถึงที่ฉายบนใบหน้า
หญิงสาวชัดเจน เลยสรุปออกมาว่า
“หรือถ้าไม่อยากเป็นแม่ครัว ไม่ชอบท�ากับข้าวก็ไม่เป็นไร แต่ที่นี่ก็คง
จ้างเธอไม่ได้เหมือนกัน”
จ้างไม่ได้!
ทวนค�าตามอีกฝ่ายในใจ และพูดไม่ออกไปอึดใจใหญ่ จนเขาพยักหน้า
ไปที่ประตูเป็นเชิงไล่กลายๆ พร้อมกับเอ่ยเสียงหนักออกมา
“เชิญ”
หญิงสาวก็พบว่าโอกาสของเธอก�าลังจะหลุดลอยไป โอกาสที่ต้องคว้า
ไว้ให้ได้ไม่อย่างนั้นการที่เธอดั้นด้นเดินทางมาถึงที่นี่จะหมดความหมาย และ
ทุกอย่างที่ลงทุนลงแรงไปจะสูญเปล่า
หญิงสาวเลยกลั้นใจท�าในสิ่งที่แม้แต่ตนเองยังไม่คาดฝัน แม้จะรู้ดีว่า
ต้องเสียใจภายหลังอย่างแน่นอน แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังผุดลุกขึ้นยืนและ
ชะโงกหน้าไปหาคนตรงหน้าอย่างลืมตัว พร้อมบอกรัวเร็วออกไปราวกับกลัว
ตัวเองจะเปลี่ยนใจ
“ท�าสิจ๊ะ ท�า เป็นแม่ครัวก็ได้จ้ะ ฉันชอบท�ากับข้าว...” ลังเลอยู่นิด
หน่อย ก่อนจะปิดท้ายประโยคว่า “ที่สุดเลย”
“ดี งั้นเธอเริ่มงานพรุ่งนี้เลย”
