Page 30 - พระจันทร์ซ่อนหา
P. 30
36 l พ ร ะ จั น ท ร์ ซ่ อ น ห า
“เก็บของท�าไมจ๊ะ”
เป็นครั้งที่เท่าไรก็ไม่รู้เหมือนกัน ที่เธอรู้สึกเหมือนหูฝาดเฝื่อน ไม่
เข้าใจภาษาที่อีกฝ่ายพูด เหมือนเขาตะโกนมาจากดาวอังคารก็ไม่ปาน
“ก็ถ้าเธอจะเริ่มงานที่นี่วันพรุ่งนี้ ก็ต้องย้ายมาอยู่ในไร่นี่ตั้งแต่วันนี้
เป็นต้นไป”
ค�าตอบนั้นท�าให้หญิงสาวตกใจจนเอ่ยถามเสียงหลงออกไป
“เดี๋ยว...ท�าไมฉันต้องมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่วันนี้ด้วยล่ะจ๊ะ”
“เพราะคนงานที่นี่จะต้องเริ่มงานตอนแปดโมง เลยต้องกินข้าวเช้า
ตอนเจ็ดโมงทุกวัน ดังนั้นถ้าเธอไม่มาค้างที่นี่ แล้วจะไปจ่ายตลาด ท�าอาหาร
เช้าให้ทุกคนกินได้อย่างไร เว้นเสียแต่ว่า...เธอจะไม่ท�างานนี้”
คิ้วหนาเลิกขึ้นในอากัปกิริยาเกือบเป็นท้าทายท�าให้หญิงสาวเถียงไม่
ออก ได้แต่ตอบรับเสียงอุบอิบในล�าคอ
“ท�าจ้ะท�า ถ้าพวกคุณอยากให้ฉันมาค้างที่นี่วันนี้ก็ได้จ้ะ”
หลังจากตอบออกไปได้ไม่เกินครึ่งชั่วโมง หญิงสาวก็ได้รู้ซึ้งถึง
รสชาติของค�าว่า ‘ลูกไก่ในก�ามือ’ และคิดอยากเปลี่ยนใจเป็นก�าลังเมื่อพบ
ว่าจู่ๆ เธอก็กลายเป็นตัวประกอบในภาพยนตร์แอกชันจากฮอลลีวูดเรื่อง
The Fast and The Furious ซึ่งมุ่งเน้นไปที่ความตื่นเต้นและหวาดเสียว
จากการประลองความเร็วบนท้องถนนไปโดยไม่ทันรู้เนื้อรู้ตัว เพราะจู่ๆ
คนขับรถกระบะที่นั่งอยู่ก็เร่งความเร็วของรถที่ขับอยู่จนน่ากลัวจะแหกโค้ง
ยิ่งกว่านั้นเขายังแซงซ้ายตรงไหล่เขาหน้าตาเฉย ท�าให้เธอถึงกับหวีดร้อง
ออกมาโดยไม่รู้ตัว คนขับเลยบอกห้วนๆ ว่า
“ไม่ต้องกลัว ฉันสลัดมันหลุดไปได้แล้ว”
“สลัด...สลัดอะไรจ๊ะ” ภาวนาให้เขาพูดถึงสลัดหรืออาหารจานผัก
แทนที่จะเป็นอย่างอื่น
“มีคนตามเรามาตั้งแต่ออกจากไร่”
