Page 12 - จากบุตรช่างสู่บัลลังก์ศาล

ถลอกตามตัวเช่นกันกับคิ้วแตก (ดีที่ผมไม่ท าให้เธอเสียโฉมไปด้วย) ช่วงเวลานั้น ผมต้องกลับมาที่บ้าน เนื่องจากได้ทราบจากทางบ้านว่าคุณพ่อของผมป่วยถึงขั้น

จึงเป็นช่วงที่ท าให้ผมวิตกกังวลเป็นอย่างมาก ลุกนั่งอ่านหนังสือไม่ได้เป็นเวลา ๓ ต้องผ่าตัด ผมจึงต้องเดินทางกลับมาอยู่ที่บ้านเพื่อคอยดูแลคุณพ่อและคอยส่งคุณ
- ๔ วันเลยทีเดียว ช่วงระหว่างนั้นทรมานและไม่สบายใจเป็นอย่างมาก ทั้งยังต้อง พ่อไปโรงพยาบาล ท่านกลับพักรักษาตัวอยู่ที่บ้านเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์กว่าๆ ซึ่ง

เดินกะเผลกและเจ็บปวดมากโดยต้องแปะผ้าผิดแผลที่เท้าเป็นเวลาเกือบ ๒ จากที่คุณพ่อเป็นก าลังหลักส าคัญในการท างานหาเลี้ยงครอบครัวตลอดมา แต่

สัปดาห์ และยังต้องเดินทางไปเสียค่าปรับที่โรงพักทั้งร่างเจ็บอย่างนั้น กับต้องไป วันนี้ท่านมาเจ็บป่วยจนไม่สามารถท างานหนักได้ตามเดิม ประกอบกับคุณพ่อ
ล้างแผลที่โรงพยาบาลทุกวันอีกด้วย ช่วงเจ็บใหม่ๆ ผมอ่านหนังสือได้เพียง และคุณแม่ก็ไม่ได้รับลูกจ้างมาช่วยงานนานแล้ว ซึ่งท่านทั้งสองจะช่วยกันเปิดร้าน

เล็กน้อยเท่าที่ร่างกายจะทนไหว กับต้องอยู่แต่ในห้องพักเท่านั้น เหตุการณ์นี้ผม ซ่อมด้วยกันเพียงสองคนมาเป็นเวลา ผมจึงต้องอยู่ช่วยคุณแม่เปิดร้านซ่อมท า
คิดว่าเป็นการได้รับบาดเจ็บหนักที่สุดในชีวิตของผมมาเลยทีเดียว อย่างไรก็ตาม กิจการกันเองต่อไป พร้อมกับแบ่งเวลาว่างจากที่ไม่มีลูกค้าอ่านหนังสือไปด้วย

ผมคิดว่าเป็นโชคดีอย่างมากกับผมเหมือนกันที่รถผมล้มแล้วไม่มีรถยนต์คันอื่นมา งานซ่อมอะไรที่ใหญ่ๆ ก็จะไปตกอยู่ที่คุณแม่ ซึ่งแน่นอนครับว่าจากแผนการอ่าน
ข้างหลังแล้วทับหรือชนซ้ าอีก และไม่ท าให้ผมกับแฟนเป็นอะไรไปมากกว่านี้ ทั้ง หนังสือที่ผมวางเป้าหมายเอาไว้ย่อมอ่านไม่ทันตามแผน แต่ผมก็ไม่ลดละความ

ตามตามที่ได้ข่าวจะมีการประกาศสอบผู้ช่วยผู้พิพากษาในเร็วๆ นี้ ยิ่งท าให้ผม พยายาม จึงคิดแผนขึ้นมาส ารองก่อนในช่วงเวลานี้ คือผ่อนคลายยืดหยุ่นแผนเดิม

เป็นกังวลอย่างหนักขึ้นไปอีก ที่ต้องขาดช่วงในการอ่านหนังสือและดูตัวบท ซึ่งผม ที่เคยวางเอาไว้ก่อน แล้วอ่านพร้อมกับสรุปไปด้วยให้มากที่สุดเท่าที่เวลาจะ
ก็ไม่เคยสอบสนามสอบที่ถูกขนานนามว่าหินสุดๆ นี้มาก่อน ผมจึงลุกขึ้นสู้กับ เอื้ออ านวย ผมกลับมาที่บ้านก็ช่วยแบ่งเบาภาระได้ไม่มากเพราะผมซ่อมรถไม่

ความเจ็บปวดและโชคดีที่แผลหายเจ็บได้ไวและผมจึงรีบกลับมาทบทวนตัวบท ค่อยเป็นนัก จากตามที่เล่ามาแล้วว่างานหลักๆ ที่ผมท าได้ก็ไม่มากนัก จนต่อมา

และอ่านหนังสือพิสดารที่ค้างอยู่ต่อไปได้อย่างต่อเนื่องโดยความจ าไม่ขาดหายไป สักระยะหนึ่งคุณพ่อเริ่มมีอาการดีขึ้นไม่ต้องไปโรงพยาบาลบ่อยอีกแล้ว ท่านก็
มากนัก กับเร่งอ่านต่อไปให้จบตามเป้าหมายได้ทันตามแผนที่เคยวางเอาไว้ บอกกับผมว่าท่านไม่เป็นอะไรมากแล้ว จึงไล่ให้ผมไปเตรียมตัวสอบต่อไปที่

กรุงเทพฯ ตามเดิม
๒. เหตุการณ์ต่อมาคือ ช่วงเดือนเมษายน ก่อนวันเปิดรับสมัครสอบ
ผู้ช่วยผู้พิพากษา ๒๕๕๘ ช่วงนั้นผมเข้ามาเตรียมตัวสอบที่กรุงเทพฯ ตั้งแต่ช่วง ช่วงเวลาที่คุณพ่อเจ็บป่วยดังกล่าว ท าให้คุณพ่อต้องไปรับการรักษาที่

ปลายเดือนกุมภาพันธุ์ของปีดังกล่าวแล้ว เพราะคิดว่าอ่านที่เนติบัณฑิตยสภาจะ โรงพยาบาลอยู่หลายครั้งหลายหน ไปทั้งโรงพยาบาลประจ าอ าเภอ ไปทั้ง

อยู่ใกล้ผู้มีความรู้และประสบการณ์ในการสอบมากกว่าอ่านอยู่ที่มหาวิทยาลัย โรงพยาบาลเอกชนในอ าเภอเมืองเชียงใหม่ ท าให้เงินฝากที่คุณพ่อกับคุณแม่
และสามารถค้นคว้าต ารากฎหมายได้สะดวกยิ่งกว่า แต่ก็ต้องมีเหตุจ าเป็นที่ท าให้ ร่วมกันสะสมมาก็เริ่มลดน้อยลงเพราะต้องน าไปใช้จ่ายค่าผ่าตัดและค่ายารักษา