Page 5 - GES2205 นันทนาการเพื่อคุณภาพชีวิต

G E S 2 2 0 5 นั น ท น า ก า ร เ พื่ อ คุ ณ ภ า พ ชี วิ ต | 5

จับต้องไม่ได้เราเรียกว่า “วิญญาณ” หรือ “ความคิด”หรือ “จิตใจ” หรือรวมเรียกว่า “จิต” ปรัชญา
จึงเป็นสิ่งที่เกี่ยว ข้องกับจิต และวัตถุอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

1.1.1.2 สาขาจิตนิยม (Idealism) นักปรัชญาสาขานี้มีแนวคิดที่

เกี่ยวกับนันทนาการ ในหลายลักษณะ คือ

1) ปรัชญาจิตนิยมทางการศึกษา เป็นปรัชญาที่ขาดความ
เข้าใจอย่างแท้จริงในเรื่องของนันทนาการปัจจุบัน ว่ามีความส าคัญอย่างไร

2) เป็นปรัชญาที่มีความเห็นทั่วไปว่า โปรแกรมของพลศึกษา

เป็นพื้นฐานอยู่บนความรู้ทางสุขภาพที่ใช้ได้แน่นอน

3) พลาโต เป็นนักจิตนิยมคนแรกที่มองเห็นคุณค่าของการ
เล่นนันทนาการ เขากล่าวว่า “ลักษณะของพลเมืองในอนาคตได้รับการสร้างโดยการผ่านเกมส์

หรือกิจกรรม และเชื่อว่านันทนาการจะช่วยเปลี่ยนความยุ่งยากในชีวิตประจ าวันให้สมดุลดีขึ้น

1.1.1.3 สาขาสัจนิยม (Realism) มีแนวคิดทางนันทนาการ คือ

1) ควรมีการเล่นที่ถูกต้องบนสนามขณะหยุดพักและหลังเลิก

เรียน แต่ไม่ต้องน ามาไว้ในหลักสูตรการศึกษา
2) ผู้ใหญ่ควรค านึงถึงการเล่น เช่น กิจกรรมอิสระ ควรส่งเสริม

กิจกรรมตามความต้องการของนักเรียน

3) ถ้าเราสามารถท าให้การเล่นเป็นจริงขึ้นมาได้ ก็กล่าวได้ว่าเรา

เสียเวลาในสิ่งที่ไม่ดีไป
4) การพักผ่อนที่แท้จริงคือภาวะที่เป็นการนันทนาการทั่วไปที่

สามารถเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมและความพอใจโดยสันชาติญาณ

5) มองเห็นความแตกต่างระหว่างงานกับการเล่นว่าแยกจากกัน

1.1.1.4 สาขาปฏิบัตินิยม (Pragmatism) นักปรัชญาสาขานี้มีแนวคิด

เกี่ยวกับนันทนาการ คือ

1) การศึกษาส าหรับการใช้เวลาว่าง เป็นการปูพื้นฐานให้แก่

หลักสูตรของโรงเรียน

2) การจัดการแข่งขันกีฬามากเกินไป ไม่ถือเป็นนันทนาการ
อย่างแท้จริง