Page 131 - หนังสือคู่มือดำเนินการตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาล
P. 131
123
ึ
ั
(๒) ศำลทหำรกลำง ต้องเป็นนำยทหำรช้นนำยพัน นำยนำวำ หรือนำยนำวำอำกำศข้นไป
(๓) ศำลทหำรสูงสุด ต้องเป็น
ึ
ก. นำยทหำรช้นพันเอก นำวำเอก หรือนำวำอำกำศเอก ซ่งรับเงินเดือนอัตรำพันเอกพิเศษ
ั
นำวำเอกพิเศษ หรือนำวำอำกำศเอกพิเศษ
ข. นำยทหำรชั้นนำยพล
๑๑
มำตรำ ๓๒ ในศำลทหำรชั้นต้น ตุลำกำรซึ่งมิใช่ตุลำกำรพระธรรมนูญ ต้องมียศทหำรสูงกว่ำหรือ
เท่ำจ�ำเลยที่มียศทหำรสูงสุด
ยศจ�ำเลยให้ถือในขณะฟ้อง
ี
ู
ั
้
้
้
่
้
ี
่
ี
์
ุ
็
มำตรำ ๓๓ ในศำลทหำรชนตน ถำไมมนำยทหำรทมยศสมควรเปนตลำกำรครบองคคณะ ผมีอ�ำนำจ
แต่งตั้งตุลำกำรตำมควำมในมำตรำ ๓0 จะแต่งตั้งนำยทหำรที่เห็นสมควรเป็นตุลำกำรก็ได้
มำตรำ ๓๔ ผู้มีอ�ำนำจแต่งตั้งตุลำกำรตำมควำมในมำตรำ ๓0 จะแต่งตั้งตุลำกำรส�ำรองไว้ก็ได้
ตุลำกำรส�ำรองต้องเป็นผู้มีลักษณะตำมพระรำชบัญญัตินี้ว่ำด้วยกำรแต่งตั้งตุลำกำร
ั
เม่อตุลำกำรไม่สำมำรถจะน่งพิจำรณำครบองค์คณะ ให้ตุลำกำรส�ำรองน่งเป็นตุลำกำรเพื่อให้ครบ
ื
ั
องค์คณะและให้มีอ�ำนำจหน้ำที่ดั่งตุลำกำร
มำตรำ ๓๕ ให้ตุลำกำรที่มีอำวุโสสูงสุดเป็นประธำนในกำรพิจำรณำพิพำกษำ
ภำค ๓
ศำลทหำรในเวลำไม่ปกติ
________________
๑๒
ึ
มำตรำ ๓6 ในเวลำไม่ปกติ คือ ในเวลำท่มีกำรรบหรือสถำนะสงครำม หรือได้ประกำศใช้กฎอัยกำรศก
ี
ศำลทหำรซึ่งมีอยู่แล้วในเวลำปกติคงพิจำรณำพิพำกษำคดีอำญำได้ตำมอ�ำนำจ แต่ถ้ำผู้มีอ�ำนำจประกำศใช้
กฎอัยกำรศึกได้ประกำศ หรือผู้บัญชำกำรทหำรสูงสุดได้สั่งตำมกฎหมำยว่ำด้วยกฎอัยกำรศึก ให้ศำลทหำร
ี
�
มอำนำจพจำรณำพพำกษำคดอำญำใด ๆ อก กให้ศำลทหำรพจำรณำพพำกษำคดอำญำตำมประกำศหรอ
ี
ิ
ื
ิ
ี
ิ
ิ
ี
็
ค�ำสั่งนั้นได้ด้วย
เม่อหมดภำวะกำรรบหรือสถำนะสงครำมหรือเลิกใช้กฎอัยกำรศึก ศำลทหำรยังคงมีอ�ำนำจพิจำรณำ
ื
ี
ี
ั
พิพำกษำคดีท่ค้ำงอยู่ในศำลหรือท่ยังมิได้ฟ้อง แต่ผู้มีอ�ำนำจแต่งต้งตุลำกำรหรือรัฐมนตรีว่ำกำรกระทรวงกลำโหม
ี
ั
ื
มีอ�ำนำจส่งโอนคดีหรือส่งผู้ต้องหำไปด�ำเนินคดียังศำลทหำรแห่งอ่นได้ และให้ศำลท่พิจำรณำพิพำกษำคด ี
ี
เช่นน้มีอ�ำนำจและหน้ำท่ดังศำลทหำรในเวลำไม่ปกต ิ
ี
๑๑ มำตรำ ๓๒ แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระรำชบัญญัติธรรมนูญศำลทหำร (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕0๓
๑๒ มำตรำ ๓๖ แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระรำชบัญญัติธรรมนูญศำลทหำร (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕0๓
