Page 133 - หนังสือคู่มือดำเนินการตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาล
P. 133

125





                                                   ภำค ๕
                                         วิธีพิจำรณำควำมอำญำทหำร

                                            ________________
                                                 ลักษณะ 1
                                                  บททั่วไป

                                             ________________


                  มำตรำ ๔๕ วิธีพิจำรณำควำมอำญำทหำร ให้น�ำกฎหมำย กฎและข้อบังคับซ่งออกตำมกฎหมำย
                                                                                ึ
            ฝ่ำยทหำรมำใช้บังคับ ถ้ำไม่มีกฎหมำย กฎและข้อบังคับฝ่ำยทหำรก็ให้น�ำประมวลกฎหมำยวิธีพิจำรณำ
            ควำมอำญำมำใช้บังคับโดยอนุโลม ถ้ำวิธีพิจำรณำข้อใดซ่งประมวลกฎหมำยวิธีพิจำรณำควำมอำญำมิได้
                                                          ึ
            บัญญัติไว้โดยเฉพำะให้น�ำบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมำยวิธีพิจำรณำควำมแพ่งมำใช้บังคับเท่ำที่จะใช้ได้
                              ๑๔
                                         ี
                  มำตรำ ๔๕/1  ในกรณีท่ประมวลกฎหมำยวิธีพิจำรณำควำมอำญำบัญญัติให้จ่ำยเงินรำงวัล
            ค่ำตอบแทน ค่ำป่วยกำร ค่ำพำหนะเดินทำง ค่ำเช่ำที่พัก และค่ำใช้จ่ำยอย่ำงใด ๆ ไว้แก่ทนำย ล่ำม พยำน
                                                                    ื
            นักจิตวิทยำ นักสังคมสงเครำะห์ เจ้ำพนักงำนผู้ส่งหมำย หรือบุคคลอ่นใด กำรจ่ำยเงินดังกล่ำวให้เป็นไป
            ตำมระเบียบที่กระทรวงกลำโหมก�ำหนดโดยควำมเห็นชอบของกระทรวงกำรคลัง



                                                 ลักษณะ ๒
                                      กำรควบคุมผู้ต้องหำในกรณีพิเศษ ๑๕

                                             ________________


                           ๑๖
                  มำตรำ ๔6  ในกรณีที่มีเหตุสุดวิสัยหรือมีเหตุจ�ำเป็นอย่ำงอื่นท�ำให้ไม่อำจร้องขอให้ศำลทหำรที่มี
            อ�ำนำจสั่งขังผู้ต้องหำซึ่งเป็นบุคคลที่อยู่ในอ�ำนำจศำลทหำรตำมมำตรำ ๑๖ ได้ ให้ผู้บังคับบัญชำทหำรซึ่งมี

            ต�ำแหน่งตั้งแต่ผู้บัญชำกำรกองพลหรือเทียบเท่ำขึ้นไปเป็นผู้มีอ�ำนำจสั่งควบคุม ถ้ำไม่มีผู้บังคับบัญชำทหำร
              ึ
            ซ่งมีต�ำแหน่งต้งแต่ผู้บัญชำกำรกองพลหรือเทียบเท่ำข้นไป หรือผู้ต้องหำอยู่ต่ำงท้องถ่นกับผู้บังคับบัญชำ
                                                       ึ
                                                                                 ิ
                        ั
                                                                                               ั
                  ึ
            ทหำรซ่งมีต�ำแหน่งต้งแต่ผู้บัญชำกำรกองพลหรือเทียบเท่ำข้นไปก็ให้ผู้บังคับบัญชำทหำรสูงสุด ณ ท่น้น
                                                             ึ
                             ั
                                                                                             ี
            เป็นผู้มีอ�ำนำจส่งควบคุมผู้ต้องหำไว้ตำมควำมจ�ำเป็นและก�ำหนดระยะเวลำตำมบทบัญญัติแห่งประมวล
                         ั
            กฎหมำยวิธีพิจำรณำควำมอำญำว่ำด้วยกำรขัง
                  ๑๔  มำตรำ ๔๕/๑ เพิ่มโดยพระรำชบัญญัติธรรมนูญศำลทหำร (ฉบับที่ ๘) พ.ศ. ๒๕๕๘
                  ๑๕  ลักษณะ ๒ กำรควบคุมผู้ต้องหำในกรณีพิเศษ มำตรำ ๔๖ แก้ไขเพ่มเติมโดยพระรำชบัญญัติธรรมนูญศำลทหำร
                                                                 ิ
            (ฉบับที่ ๘) พ.ศ. ๒๕๕๘
                  ๑๖  มำตรำ ๔๖ แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระรำชบัญญัติธรรมนูญศำลทหำร (ฉบับที่ ๘) พ.ศ. ๒๕๕๘
   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138