Page 44 - ประมวลจริยธรรมข้าราชการตุลาการ

๘. เมื่อผูพิพากษาผูใดมีเรื่องเดือดเนื้อรอนใจอันใด ผูพิพากษาผูนั้นจะรองเรียน

ตามครรลองของกฎหมายและระเบียบวิธีปฏิบัติราชการตามลําดับชั้นของการบังคับบัญชา มิใชวิสัย
ของผูพิพากษาที่จะเขียนบัตรสนเทหกลาวโทษหรือใสความผูอื่นไมวาจะเปนเรื่องใด ในกรณีใด
๙. บรรดาคูสมรสของผูพิพากษาตางก็ปฏิบัติตอกันอยางมีอัธยาศัยตามอาวุโส

ของผูพิพากษาและตามวัยวุฒิของตนเอง ตางก็เปนมิตรและปรารถนาดีตอกันไมวาตอหนา
หรือลับหลัง ชวยเสริมและผดุงเกียรติศักดิ์แหงสถาบันตุลาการตามจริยธรรม ขอ ๑ เอื้อเฟอเผื่อแผ

ถอยทีถอยอาศัยซึ่งกันและกัน และไมกอใหเกิดความราวฉานในวงการศาลหรือในหมูขาราชการ
โดยทั่วไป
(ข) มีประเพณีอีกเรื่องหนึ่งซึ่งถือปฏิบัติกันมาเปนเวลาชานาน คือ การที่คณะ

ผูพิพากษาในแตละศาลหรือในแตละจังหวัดจัดงานเลี้ยงรับรองผูบังคับบัญชา ผูพิพากษาอาวุโส
หรือคณะผูพิพากษาและครอบครัวจากจังหวัดอื่นที่ไปเยี่ยมเยียน ซึ่งในสมัยกอน ๆ คาใชจายในการนี้

สําหรับจังหวัดที่ไมไดเปนแหลงทองเที่ยวไมสูงนัก นาน ๆ จะมีการเยี่ยมเยียนสักครั้งหนึ่ง จึงไมเปนที่
เดือดรอนแกคณะผูพิพากษาซึ่งประจําอยูในศาลหรือในจังหวัดนั้น ๆ ในอันที่จะเปนเจาภาพรวมกัน
เลี้ยงรับรองทั้งยังเปนโอกาสอันดีที่บรรดาผูพิพากษาทั้งหลายจะไดสังสรรคและแสดงน้ําใจ

เมตตาอารีตอกัน แตในปจจุบันคาครองชีพสูงขึ้นมาก การคมนาคมสะดวกขึ้น การเยี่ยมเยียนมีบอยขึ้น
ผูพิพากษาซึ่งมีแตเงินเดือนเปนรายไดทางเดียวและตองรับภาระในเรื่องนี้ยอมเดือดรอน ดังนั้น

การที่จะใหผูพิพากษารักษาประเพณีนี้ไวตอไป ยอมจะเพิ่มภาระทางการเงินใหแกผูพิพากษามากเกิน
กวาที่จะรับกันไวได ยิ่งมีคณะผูพิพากษาและครอบครัวไปเยือนผูพิพากษาในสวนภูมิภาคหลายคณะ
ในเวลาใกลเคียงกันก็ยิ่งเปนภาระมากขึ้น ทั้งการที่จะใหบุคคลภายนอกเปนเจาภาพจัดงานเลี้ยงรับรอง

ก็หาเปนการสมควรไม เพราะจะเปนการสรางหนี้บุญคุณใหแกผูพิพากษาและยอมจะกระทบกระเทือน
ตอความเชื่อถือศรัทธาของประชาชนที่มีตอสถาบันตุลาการ และตอผูพิพากษาผูตองบําเพ็ญตน

เปนกลาง โดยเฉพาะอยางยิ่งเมื่อบุคคลภายนอกผูเปนเจาภาพ หรือญาติมิตรของเขามีคดีความ
ในศาลในวันขางหนา อยางไรก็ตามหากผูพิพากษาผูใดประสงคจะเลี้ยงรับรองผูพิพากษาซึ่ง
เปนเพื่อนสนิท หรือญาติ หรือผูที่เคารพนับถือกันเปนพิเศษเปนการสวนตัวก็ยอมจัดทําไดตามอัธยาศัย

(๗) พึงวางตนใหเปนที่เชื่อถือศรัทธาของบุคคลทั่วไป :
คําเตือนผูพิพากษาของพระยาจินดาภิรมย เสนาบดีกระทรวงยุติธรรม ซึ่งไดพิมพ

แจกแกผูพิพากษาที่จะออกไปรับราชการใหมใน พ.ศ. ๒๔๗๒ มีความตอนหนึ่งวา :
“ควรรักษาตําแหนงนั้นใหสมแกฐานะ กลาวคือ ตองรักษาเกียรติยศของผูพิพากษาใหเปน
ที่เคารพนับถือของประชาชนผูมาเปนความตลอดถึงชนผูอื่นทั่วไปดวย ทานตองอยูในคลองมารยาท

ของผูพิพากษา ซึ่งมีหนาที่ตองตั้งตัวเปนกลาง ตัดสินความตามกฎหมายเพื่อใหความยุติธรรม
แกคูความ ...............................................................................................................................

ถัดจากนั้นความประพฤติเปนขอสําคัญ ทานตองระวังกิริยาและวาจาใหเปนไป
โดยสุภาพ ตามธรรมดาผูที่มีตําแหนงผูพิพากษา ประชาชนยอมเคารพยําเกรงอยูแลว
เมื่อประพฤติดีก็ยิ่งมีความนับถือมากขึ้น ตรงกันขาม เมื่อประพฤติไมดี ยอมไดรับความติฉินนินทา

และขาดความเคารพยําเกรง อยาถือเสียวา เวลาทําราชการประพฤติอยางหนึ่ง เวลานอกราชการ
ประพฤติอีกอยางหนึ่งได แมในเวลาราชการจะประพฤติดีสักปานใด ถานอกเวลาราชการ