Page 12 - กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

๕

๔. ¡ÒÃÊÑ觤´Õ ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาใหอํานาจในการฟอง
หรือสั่งไมฟองคดีแก¾¹Ñ¡§Ò¹ÍÑ¡Òà ซึ่งพนักงานอัยการจะพิจารณาสํานวนที่พนักงานสอบสวนรวบรวม

พยานหลักฐานตาง ๆ สงมาให เมื่อพนักงานอัยการไดพิจารณาสํานวนการสอบสวนนั้นแลว และเห็นวา
ขอเท็จจริงมีครบถวนก็จะสั่งฟอง หรือเห็นวายังไมสมบูรณ ก็สั่งสอบสวนเพิ่มเติม หรืออาจสั่งไมฟอง
ก็ไดเพราะเปนอํานาจของพนักงานอัยการ กรณีที่พนักงานอัยการเห็นวาสํานวนการสอบสวนสมบูรณ

แลว ก็จะออกคําสั่งสั่งฟอง รางคําฟองยื่นฟองคดีตอศาลที่มีอํานาจตอไป

ñ.ô.ò ¢Ñé¹μ͹ËÅѧ¿‡Í§¤´Õ
ภายหลังที่พนักงานอัยการหรือผูเสียหายเปนโจทกยื่นฟองตอศาลชั้นตนแลว

ศาลชั้นตนจะดําเนินการดังนี้
๑. ¡ÒÃμÃǨ¿‡Í§ กอนที่ศาลจะสั่งรับฟองไวพิจารณานั้น ผูพิพากษาจะตรวจ

คําฟองที่ยื่นมานั้น วาถูกตองตามแบบที่กําหนดไวในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
มาตรา ๑๕๘ หรือไม และพิจารณาวาศาลของตนนั้นมีอํานาจที่จะรับฟองไวพิจารณาหรือไม
ถาผูพิพากษาตรวจแลวเห็นวาคําฟองนั้นไมถูกตอง ก็จะสั่งใหมีการแกไขใหถูกตอง หรืออาจสั่งไมประทับ

ฟองหรือยกฟองเสียก็ได ขึ้นอยูกับดุลยพินิจของผูพิพากษา
๒. ¡ÒÃäμ‹ÊǹÁÙÅ¿‡Í§ เปนการที่ผูพิพากษาที่รับผิดชอบในคดีนั้น ๆ จะทําการ

ไตสวนมูลฟอง เพื่อที่จะวินิจฉัยถึงมูลคดีที่ฟองนั้นวามีเหตุเหมาะสม นาเชื่อถือเพียงพอที่จะดําเนินการ
ตอไปหรือไม มีขอมูลนาเชื่อไดวาบุคคลนั้น ๆ เปนผูกระทําความผิดหรือไม อยางไร

โดยปกติแลวถาเปนคดีที่พนักงานอัยการเปนโจทกฟอง ศาลจะประทับ
รับฟองโดยไมทําการไตสวนมูลฟองกอนก็ได (มาตรา ๑๖๒ (๒)) แตถากรณีราษฎรเปนโจทกฟอง เชนนี้

ผูพิพากษาจะทําการไตสวนมูลฟอง เนื่องจากกรณีที่ผูเสียหายฟองเองนั้นไมไดผานตรวจสอบขอมูล
จากพนักงานสอบสวนมากอน เมื่อไมไดผานการกลั่นกรองเชนนี้ ก็อาจมีการกลั่นแกลงกันไดงาย ดังนั้น
กฎหมายจึงกําหนดใหมีการไตสวนมูลฟอง (มาตรา ๑๖๒ (๑))

๓. ¡ÒþԨÒÃ³Ò เปนการคนหาความจริงจากพยานหลักฐานที่คูกรณีฝายที่เปน
ผูฟองหรือโจทกนําเสนอเพื่อชี้ใหเห็นวาคูกรณีที่ตนฟองรองนั้นเปนผูที่ไดกระทําความผิดตามที่ตน

ฟองจริง ขณะเดียวกันฝายที่ถูกกลาวหาวาเปนผูกระทําความผิด ก็จะแสดงพยานหลักฐานเพื่อชี้ให
เห็นวาตนไมไดเปนผูกระทําความผิดตามที่ฝายโจทกกลาวหา
๔. ¡ÒþԾҡÉÒ เมื่อคูกรณีทั้งฝายโจทกและจําเลยไดนําเสนอพยานหลักฐาน

ขึ้นมาในชั้นพิจารณาคดีแลว ผูพิพากษาก็จะพิจารณาพยานหลักฐานที่ทั้งสองฝายเสนอมาวาฝายใดมี
ความนาเชื่อถือ ถาพยานหลักฐานของฝายโจทกนาเชื่อถือก็จะพิจารณาพยานหลักฐานของฝายจําเลย

วาจําเลยมีพยานหลักฐานสามารถหักลางพยานหลักฐานของฝายโจทกไดหรือไม ถาหักลางไดก็จะ
พิพากษายกฟอง ถาหากหักลางไมไดก็จะพิพากษาลงโทษจําเลยไดมากนอยเพียงใด ตามบทลงโทษ

และกฎเกณฑที่กฎหมายไดกําหนดไว