Page 64 - กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
P. 64
๕๗
- ความเสียหายที่ไดรับ
- ชื่อหรือรูปพรรณของผูกระทําความผิดเทาที่จะบอกได
- ตลอดจนความประสงคที่จะใหนําตัวผูกระทําความผิดนั้นมารับโทษตาม
กฎหมาย ตามมาตรา ๒ (๗)
¶ŒÒ¡ÒÃÌͧ·Ø¡¢´ŒÇÂÇÒ¨Ò¹Õéä´Œ¡ÃÐทําμ‹Í¾¹Ñ¡§Ò¹½†Ò»¡¤ÃͧËÃ×ÍμíÒÃǨ
ซึ่งมีตําแหนงหนาที่รองหรือเหนือพนักงานสอบสวนและเปนผูมีหนาที่รักษาความสงบเรียบรอย
ตามกฎหมายเชนนี้ มาตรา ๑๒๔ วรรคสาม กําหนดใหพนักงานฝายปกครองหรือตํารวจ ผูรับฟงคํารองทุกข
ดวยวาจานั้น ãËŒÃÕº¨Ñ´¡ÒÃãËŒ¼ÙŒàÊÕÂËÒÂ仾º¡Ñº¾¹Ñ¡§Ò¹ÊͺÊǹà¾×èͨ´ºÑ¹·Ö¡คําÌͧ·Ø¡¢ แตใน
กรณีเรงรอน เจาพนักงานผูนั้นจะจดบันทึกคํารองทุกขเสียเองก็ได แตตองรีบสงไปยังพนักงานสอบสวน
ในกรณีดังกลาวเจาพนักงานผูนั้นอาจจะจดหมายเหตุอะไรเพื่อประโยชนของพนักงานสอบสวนก็ได
¶ŒÒคําÌͧ·Ø¡¢´ŒÇÂÇÒ¨Òä´Œ¡ÃÐทําμ‹Í¾¹Ñ¡§Ò¹ÊͺÊǹ ใหพนักงานสอบสวน
บันทึกสาระสําคัญกลาวคือ ชื่อที่อยูผูรองทุกข พฤติการณที่ความผิดไดกระทําลง ความเสียหายที่
ผูรองทุกขนั้นไดรับ ชื่อหรือรูปพรรณของผูกระทําผิดและขอความที่ระบุถึงเจตนาที่ผูรองทุกขตองการ
ใหนําตัวผูกระทําผิดมารับโทษนั้นแลว มาตรา ๑๒๓ วรรคสองยังกําหนดใหพนักงานสอบสวน
ผูบันทึกนั้น ลงวัน เดือน ป และลายมือชื่อผูบันทึก และลายมือชื่อผูรองทุกขนั้นในบันทึกดวย
ó.ô.ò ¡ÒÃÌͧ·Ø¡¢â´Âทํา໚¹Ë¹Ñ§Ê×Í
ในกรณีการรองทุกขที่ทําเปนหนังสือนั้น ในหนังสือนั้นจะตองปรากฏสาระสําคัญ
ตามมาตรา ๑๒๓ วรรคสอง คือ
- ชื่อ และที่อยูของผูรองทุกข
- ลักษณะแหงความผิด พฤติการณตาง ๆ ที่ความผิดนั้นไดกระทําลง
- ความเสียหายที่ไดรับ
- ชื่อ หรือรูปพรรณของผูกระทําความผิดเทาที่บอกได
- ตลอดจนความประสงคที่จะใหนําตัวผูกระทําความผิดนั้นมารับโทษตาม
กฎหมาย
㹡óշÕè¼ÙŒàÊÕÂËÒÂÌͧ·Ø¡¢à»š¹Ë¹Ñ§Ê×Íμ‹Í¾¹Ñ¡§Ò¹½†Ò»¡¤ÃͧËÃ×ÍตําÃǨนั้น
มาตรา ๑๒๔ วรรคสอง ใหพนักงานดังกลาว รีบจัดสงคํารองทุกขนั้นไปยังพนักงานสอบสวนและจะจด
หมายเหตุอะไรเพื่อประโยชนของพนักงานสอบสวนก็ได
¡Ã³Õ¼ÙŒàÊÕÂËÒÂÌͧ·Ø¡¢à»š¹Ë¹Ñ§Ê×Íμ‹Í¾¹Ñ¡§Ò¹ÊͺÊǹ ในคํารองทุกขนั้น
จะตองมีวัน เดือน ป และลายมือชื่อของผูรองทุกขดวย
เมื่อไดมีการรองทุกขโดยถูกตองแลว คําÊÑè§สํา¹Ñ¡§Ò¹ตําÃǨáË‹§ªÒμÔ·Õè ôñù/òõõö
àÃ×èͧ ¡ÒÃอํา¹Ç¤ÇÒÁÂØμÔ¸ÃÃÁ㹤´ÕÍÒÞÒ ¡ÒÃทําสํา¹Ç¹¡ÒÃÊͺÊǹáÅÐÁÒμáÒäǺ¤ØÁ μÃǨÊͺ
à˧ÃÑ´ ¡ÒÃÊͺÊǹ¤´ÕÍÒÞÒ ขอ ๑.๑.๓ กําหนดให “พนักงานสอบสวนมีหนาที่ตองรับคํารองทุกข