Page 20 - บทที่ 1
P. 20

G E L ๒ ๐ ๐ ๑   ภ า ษ า ไ ท ย เ ชิ ง วิ ช า ก า ร  | ๗๓

                          ๑.๕  การใช้ประโยคและย่อหน้าที่สมบูรณ์ ประโยคที่สมบูรณ์เกิดจากการเรียงค าได้ถูกต้องตาม

                   หลักไวยากรณ์ไทย  ไม่ใช้ประโยคก ากวม ท าให้ตีความได้หลายอย่าง  มีความเป็นเหตุเป็นผลสอดคล้อง
                   กัน  และควรหลีกเลี่ยงส านวนภาษาต่างประเทศ  ส่วนย่อหน้าที่สมบูรณ์เกิดจากขั้นตอนการวางโครง

                   เรื่อง  ท าให้แต่ละย่อหน้ามีเอกภาพ สารัตถภาพ คือมีประเด็นหลักที่ต้องการน าเสนอเพียงประเด็นเดียว

                   เท่านั้น และข้อมูลที่เรียบเรียงมีความสัมพันธ์กันเกี่ยวข้องกันไปจนจบย่อหน้า

                              ๑.๖  หลีกเลี่ยงค าที่ไม่ควรใช้  ได้แก่ การใช้ภาษาพูดหรือภาษาปาก  ค าหยาบ ค าไม่สุภาพ
                   ค าสแลง  ค าย่อที่ไม่เป็นที่รู้จัก  ค าโบราณที่ไม่เป็นที่ไม่เป็นที่รู้จักแล้ว  ค าที่มีความหมายก ากวม  ยกเว้น

                   ค าเหล่านี้จ าเป็นต้องน าเสนอเนื่องจากเกี่ยวข้องกับเนื้อหาหรือเป็นผลการค้นคว้า  ส่วนค าศัพท์เทคนิค

                   และค าศัพท์ยาก หากน ามาใช้ควรมีค าอธิบายก ากับเสมอเพื่อให้ผู้อ่านรายงานได้เข้าใจ  โดยอาจรวบรวม

                   ไว้ในอภิธานศัพท์ในส่วนประกอบตอนท้ายของรายงาน
                          ๒.  ความกะทัดรัด  หลีกเลี่ยงการเขียนรายงานด้วยการใช้ค าฟุ่มเฟือยในประโยค  ข้อความ

                   ฟุ่มเฟือยในย่อหน้า การท ารายงานโดยการเขียนข้อความยืดยาวเพื่อให้มีปริมาณงานมากขึ้นไม่ใช่สิ่งที่ดี

                   แต่หากเมื่อมีการวางโครงเรื่องอย่างเหมาะสม ใช้ภาษากระชับ รัดกุมเพื่อสื่อความหมายได้ชัดเจนจะท า
                   ให้รายงานน่าอ่านมากกว่า

                          ๓.  ความชัดเจน  ภาษาไทยเป็นภาษาค าโดดซึ่งค าแต่ละค ามีความหมายโดยไม่ต้องมีการ

                   เปลี่ยนรูปค าเหมือนภาษาอังกฤษ  การเรียงล าดับค าและการเว้นวรรคตอน เป็นสิ่งส าคัญที่ท าให้

                   ความหมายของค าเปลี่ยนไปได้  เช่น  เขาสั่งให้ไปท า แตกต่างจาก เขาสั่งไปให้ท า และ เขาสั่งท าไปให้
                   หรือประโยคว่า      น้อยซื้อข้าวหมูแดงมากินกับนิด  ความหมายแตกต่างจาก  น้อยซื้อข้าวหมู แดงมากิน

                   กับนิด  เป็นต้น  ดังนั้นต้องการสื่อความหมายอย่างใดก็ควรพิจารณารูปภาษาให้ละเอียดถี่ถ้วนเสมอ

                          ๔.  การล าดับความ  ก่อนลงมือเขียนต้องมีการจัดล าดับความ หรือก าหนดจุดมุ่งหมายในการจะ

                   น าเสนอโดยการวางโครงเรื่อง  ทั้งนี้เพื่อเป็นการจัดกรอบความคิดและล าดับความส าคัญของเนื้อหาให้
                   เหมาะสมก่อนจะลงมือเขียน และขณะที่เขียนก็ให้หมั่นกลับไปดูโครงเรื่องที่ก าหนดไว้เพื่อจะได้ไม่หลง

                   ออกนอกประเด็น

                                                                4
                          ส่วนประกอบตอนท้าย   ได้แก่ บรรณานุกรม   ภาคผนวก  อภิธานศัพท์  ดัชนี  ใบรองปก และ
                   ปกหลัง

                          ๑.  ภาคผนวก

                                   ภาคผนวกเป็นข้อความที่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาในรายงาน อาจช่วยขยายเนื้อหาของรายงาน
                   หรือเป็นข้อความที่ยาวเกินกว่าจะน าไปใส่เป็นเชิงอรรถได้  นอกจากนั้นอาจเป็นเอกสารที่เกี่ยวข้องกับ

                   กับการท ารายงาน  เช่น แบบทดสอบ  แบบสอบถาม  แผนที่ แต่ถ้าข้อมูลนั้นไม่จ าเป็นก็ไม่ควรน ามา

                   ประกอบในรายงาน เพียงเพื่อให้ตัวเล่มมีปริมาณหน้าเพิ่มขึ้น



                   4
                      ศึกษาเพิ่มเติมจากหน่วยการเรียนเรื่อง การสืบค้นข้อมูลและการอ้างอิงเชิงวิชาการ






                                                                                                กลับสู่หน้าสารบัญ
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25