Page 256 - خدمات متقابل ایران و اسلام
P. 256
ﻣﻲﻛﻨﺪ).(1
ﻛﺮﻳﺴﺘﻦ ﺳﻦ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ:
اﻫﺘﻤﺎم در ﭘﺎﻛﻲ ﻧﺴﺐ و ﺧﻮن ﺧﺎﻧﻮاده ﻳﻜﻲ از ﺻﻔﺎت ﺑﺎرزه ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲرﻓﺖ ،ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺪي ﻛﻪ
ازدواج ﺑﺎ ﻣﺤﺎرم را ﺟﺎﻳﺰ ﻣﻲﺷﻤﺮدﻧﺪ و ﭼﻨﻴﻦ وﺻﻠﺘﻲ را"ﺧﻮﻳﺬوﮔﺪس")در اوﺳﺘﺎ ﺧﻮاﻳﺖ ودث( ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ
اﻳﻦ رﺳﻢ از ﻗﺪﻳﻢ ﻣﻌﻤﻮل ﺑﻮد ﺣﺘﻲ در ﻋﻬﺪ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﻴﺎن اﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﻟﻔﻆ ﺧﻮاﻳﺖ ودث در
اوﺳﺘﺎي ﻣﻮﺟﻮد ﻣﺼﺮح ﻧﻴﺴﺖ وﻟﻲ در ﻧﺴﻜﻬﺎي ﻣﻔﻘﻮد ﻣﺮاد از آن ﺑﻲ ﺷﺒﻬﻪ ﻣﺰاوﺟﺖ ﺑﺎ ﻣﺤﺎرم ﺑﻮد).(2
زردﺷﺘﻴﺎن و ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﭘﺎرﺳﻴﺎن ﻫﻨﺪ در ﻋﺼﺮ اﺧﻴﺮ ﻛﻪ اﺣﺴﺎس ﺷﻨﺎﻋﺖ ﻛﺮدهاﻧﺪ و ﺧﻮد آن را ﺗﺮك ﻛﺮدهاﻧﺪ
اﺧﻴﺮا در ﺻﺪد اﻧﻜﺎر اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺷﺪه و از اﺻﻞ ،آن
را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﺳﻨﺖ زردﺷﺘﻲ اﻧﻜﺎر ﻛﺮده اﻧﺪ ،در ﺻﺪد ﺑﺮ آﻣﺪهاﻧﺪ ﺑﺮاي ﻛﻠﻤﻪ"ﺧﻮﻳﺘﻚ دس"ﺗﺎوﻳﻞ و
ﺗﻮﺟﻴﻬﻲ ﺑﺴﺎزﻧﺪ ،ﻛﺮﻳﺴﺘﻦ ﺳﻦ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ:
ﺑﺎ وﺟﻮد اﺳﻨﺎد ﻣﻌﺘﺒﺮي ﻛﻪ در ﻣﻨﺎﺑﻊ زردﺷﺘﻲ و ﻛﺘﺐ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎن ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻋﻬﺪ ﺳﺎﺳﺎﻧﻲ دﻳﺪه ﻣﻲﺷﻮد،
ﻛﻮﺷﺸﻲ ﻛﻪ ﺑﻌﻀﻲ از ﭘﺎرﺳﻴﺎن ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺮاي اﻧﻜﺎر اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﻳﻌﻨﻲ وﺻﻠﺖ ﺑﺎ اﻗﺎرب ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،ﺑﻲ اﺳﺎس و
ﺳﺒﻜﺴﺮاﻧﻪ اﺳﺖ).(3
ﺳﻌﻴﺪ ﻧﻔﻴﺴﻲ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ:
ﭼﻴﺰي ﻛﻪ از اﺳﻨﺎد آن زﻣﺎن ﺣﺘﻤﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻲآﻳﺪ و ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﻫﻴﺎﻫﻮي ﺟﺎﻫﻼﻧﻪ ﻛﻪ اﺧﻴﺮا ﻛﺮدهاﻧﺪ از
ﺑﺪﻳﻬﻴﺎت ﻣﺴﻠﻢ ﺗﻤﺪن آن زﻣﺎن اﺳﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻜﺎح ﻧﺰدﻳﻜﺎن و ﻣﺤﺎرم و زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ در ﻣﻴﺎن اﻗﺎرب
درﺟﻪ اول ﺣﺘﻤﺎ ﻣﻌﻤﻮل ﺑﻮده اﺳﺖ ).(4
ﺳﻌﻴﺪ ﻧﻔﻴﺴﻲ آﻧﮕﺎه ﻧﺼﻮﺻﻲ را ﻛﻪ در ﻛﺘﺐ ﻣﻘﺪس زردﺷﺘﻴﺎن از ﻗﺒﻴﻞ دﻳﻨﻜﺮت آﻣﺪه اﺳﺖ و ﺗﺼﺮﻳﺤﺎﺗﻲ
ﻛﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن اﺳﻼﻣﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﻣﺴﻌﻮدي ،اﺑﻮﺣﻴﺎن ﺗﻮﺣﻴﺪي ،اﺑﻮﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﻣﺴﻜﻮﻳﻪ ﻛﺮدهاﻧﺪ ﻣﻲآورد و
ﺟﺮﻳﺎن ازدواج ﻗﺒﺎد ﺑﺎ دﺧﺘﺮ ﻳﺎ
ﭘﺎورﻗﻲ:
) (1ﺗﺎرﻳﺦ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮان ،ﺟﻠﺪ ،2ص .39
) (2اﻳﺮان در زﻣﺎن ﺳﺎﺳﺎﻧﻴﺎن ،ص .347
) (3ﻫﻤﺎن ،ص .348
) (4ﺗﺎرﻳﺦ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻳﺮان ،ﺟﻠﺪ ،2ﺻﻔﺤﻪ .35
ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﺔ ﺳﺎﻳﺖ ﻧﺴﻴﻢ ﻣﻄﻬﺮ 255
www.nasimemotahar.com
ﻟﻄﻔﺎً ﻧﻮاﻗﺺ اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ و ﺧﻄﺎﻫﺎي ﺗﺎﻳﭙﻲ را اﻃﻼع دﻫﻴﺪ.
