Page 87 - คณิตศาสตร์และสถิติเพื่องานอาชีพ

79

การวัดการกระจายมี 2 วิธี คือ

1. การวัดการกระจายสัมบูรณ์ เป็นการวัดการกระจายของข้อมูลชุดเดียว เพื่อ

ศึกษาว่าในข้อมูลชุด นั้น จะมีความแตกต่างกันของข้อมูลมากหรือน้อยเพียงใด

-พิสัย (Range)

- ส่วนเบี่ยงเบนควอร์ไทล์ (Quartile Deviation)

- ส่วนเบี่ยงเบนเฉลี่ย (Average Deviation)

- ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation)

ในที่นี้จะศึกษาในส่วนเฉพาะของพิสัยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

5.2.2. การวัดการกระจายสัมพัทธ์ เป็นการเปรียบเทียบการกระจายของข้อมูลที่

มากกว่า 1 ชุด

- สัมประสิทธิ์ของพิสัย (Coefficient of Range)

- สัมประสิทธิ์ของส่วนเบี่ยงเบนควอร์ไทล์ (Coefficient of Quartile Deviation)

- สัมประสิทธิ์ส่วนเบี่ยงเบนเฉลี่ย (Coefficient of Average Deviation)

- สัมประสิทธิ์ของความแปรผัน (Coefficient of Variation)

ในที่นี้จะศึกษาในส่วนเฉพาะของสัมประสิทธิ์ของพิสัย และสัมประสิทธิ์ของความแปรผัน

5.2.1 การวัดการกระจายสมบูรณ์

1. พิสัย คือ ผลต่างของข้อมูลที่มีค่าสูงสุดและค่าตํ่าสุด

พิสัย = ค่าสูงสุด – ค่าตํ่าสุด

ตัวอย่างที่ 5.16 จากข้อมูลรายจ่าย/วัน ของพนักงานบริษัทหนึ่งจํานวน 9 คน ดังนี้

250, 280, 300, 350, 190, 300, 260, 270, 230 บาท จงหาพิสัย

วิธีทํา

พิสัย = ค่าสูงสุด – ค่าตํ่าสุด

พิสัย = 350 - 190

พิสัย = 160

การหาพิสัยของข้อมูลที่แจกแจงความถี่

พิสัย = ขอบบนของอันตรภาคชั้นที่มีค่าสูงสุด – ขอบล่างของอันตรภาคชันที่มีค่าตํ่าสุด