Page 152 - ҚАЗАҚ ӘДЕБИЕТІ. 5-СЫНЫП. АТАМҰРА. СҮГІРБЕКОВА А.І.

нағыз әже қайда?
(Әңгімеден үзінді)

1

Айналдырған екі бөлмені астан-кестен етіп мазаны ала бастаған
кезде: «Келіңдер, ертегі айтып берейін», – деп жалынып-жалба­
рынып жүріп, үй ішінен безіп кеткен тыныштықты әрең қайырып
алушы едім. Құрғақ ақылды құлақтарына қыстырмай, ойнақ са­
латын қос тентек «ертегі» деген кезде еріксіз жуасып, айтқанға
оңай көнеді. Осылай алдап-сулаймын деп жүріп, бұл екеуін ертегі
тыңдауға дәндетіп алған – менің өзім. Енді, міне, қымс етсе болға­
ны: «Папа, бізге ертегі айтып берші. Біз бұрын естімеген қызық
ертегі», – деп ай-шайға қарамастан, тақымдап келіп отырғаны.
Тіпті, кейде мезгілсіз уақытта құмарта қалатындары бар.
Менің оларға айтатыным, көбінесе: «Ер Төстік», «Құйыршық»,
«Түлкі мен тазы» сияқты киіз туырлықты көшпелі елдің бала­
сының құлағына сіңісті халық ертегілері. Перзентханада өмірге
келіп, балабақшада өсіп-өніп жатқан бүгінгі заманның сәбиі үшін
қызық та тосын дүниелер,
– Папа, тағы да. Балабақшада бізге мұндай ертегілер айт­
пайды, – дейді Ая.
– Біздің тәтей бұл ертегілерді білмейтін шығар, – дейді кішісі
Райхан табан астында өзінше жорамал жасап.
– Тәтелерің сендерге қандай ертегі айтады сонда?
– «Айболит», «Қызыл телпек»... сонан кейін әлгі не бар ғой?
Кір-қожалақ бала туралы бар ғой.
– «Кірқоймас» деген ертегі ме?
– Иә. Папа, сен мұның бәрін қайдан білесің?
Үні жасына лайық нәзік болғанымен, Аяның сөйлеу мәнерінде
орнықтылық байқалады. «Райхан сенен екі жас кіші. Оны жылат­
пай, қайта өзің көмектесе жүр», – деп шешесі екеуіміз құлағына
құя бергендіктен де болар, Ая сіңлісінің қасында кейде өзін үлкен
кісідей ұстауға тырысатын.
– Жоқ, Аятай... Мен сендер секілді балалар бақшасында өскен
жоқпын, мені тәрбиелеп, бағып-қаққан ауылдағы кәрі әжем бо­
латын. Жаңағы қызық ертегілерді де мен сол кісіден естігенмін.
– Әже деген кім?
Бұл – ойына келгенді төтесінен қойып қалып, қарап отыратын
Райханның сұрағы. Үстірттеу ұққан кісіге сорақылау көрінгені­
мен, кішкентайдың бұлайша сауал беруінің өз мәнісі бар.

139