Page 4 - Семинарын холбогдолтой эх сурвалж-converted

Хэлхэц хэллэг:

Баас хатавч өмхийгөө тавихгүй.

Эрдэнэ элэгдэх тутам өнгө ордог. г.м

Өгүүлбэр:

Амны хишиг дутав.

Амы нь тэмээ тийрчээ. г.м

Холбоо үг:

Өнчин өрөөсөн, жин тан , чээжиндээ хадгалах г.м

Үг:

Царайчлах, хангинах, маллах, нүдтэй, шөрмөстэй г.м

Эрдэмтэн Т.А. Пюрбеев “Хэлцэд:

Салаа утгатай байх,

Өвөрмөц утга бүтээх,

Хэд хэдэн гишүүдээс бүтсэн боловч нэг утга санаатай байх,

Өгүүлбэрт нэг гишүүний үүрэг гүйцэтгэх,

Гишүүдийн харьцаа нь хязгаарлагдмал чөлөөтэй бус байх,

Гишүүд нь бие даасан утгаа алдах,

Юмс үзэгдэл, үйл хэрэг явдлыг нэрлэх

зэрэг олон шинж бий” хэмээн үзсэн нь хэлэн дэх битүү тогтолцоо буюу монгол хэлний
хэлц судлалд үндсэн баримжаа болох юм.

Т.А. Пюрбеев монгол хэлний хэлцийг өвөрмөц ба хэвшмэл гэж ялгахдаа а) Үгийн
шилжмэл утга, б) Нэрлэх шинж, в) Үгийн утгын бүхэллэг шинж, г) Үгийн утгын

авалцмал шинжийн хэр хэмжээг харгалзан:

Өвөрмөц хэлц:

Жинхэнэ өвөрмөц хэлц:

3