Page 82 - Efsane

JUNE

DÖVÜŞÜ KAYBETMEKTEN KORKMUYORDUM.

Asıl korktuğum yanlışlıkla rakibimi öldürmekti.
Ama şimdi kaçarsam beni kesin öldürürlerdi.
Kendimi sessizce cezalandırdım; nasıl bir oyuna girmiştim böyle? Bu bahisçi
kalabalığı gördüğümde onlara hiç karışmamayı planlıyordum. Dövüşe bulaşmayı
hiç istemedim. Burası, sokak polislerine yakalanıp sorgulamaya merkeze
götürülmek için hiç de iyi bir yer değildi. Ama yine de böyle bir kalabalıktan

değerli bilgiler edinebileceğimi düşündüm. Ahalinin çoğu buradaydı, hatta Day’i
birebir tanıyan birileri bile çıkabilirdi. Tabii ki Day’i Lake’de kimse tanımıyor
olamazdı, eğer onu tanıyan birileri varsa onlar da yasadışı Skiz dövüşlerini
izleyenlerdendi.

Ama ringe soktukları cılız kız konusunda hiçbir şey yapmamalıydım. Kendi
başının çaresine bakmasına izin vermeliydim.

Artık çok geçti.

Kaede isimli kızla ringde karşı karşıya geldik; başını hafifçe yana yatırıp bana
sırıttı. Derin bir nefes aldım. Etrafımda dönmeye başladı, beni bir av gibi
gözlüyordu. Duruşunu inceledim. Sağ ayağı öndeydi. Solaktı. Bu onun için bir
avantajdı, rakiplerini hazırlıksız yakalayabilirdi ama ben bunun için
eğitimliydim. Yürüyüş şeklimi değiştirdim. Kulaklarım gürültüden boğuluyordu.

Önce onun saldırmasına izin verdim. Dişlerini gösterip bütün hızıyla yumruğu
havada bir şekilde hücum etti. Tekme atmaya hazırlandığım görebiliyordum.
Yana doğru bir adım attım. Tekmesi beni ıskaladı. Durumdan faydalanıp arkası
dönükken sert bir şekilde saldırdım. Dengesini kaybedip neredeyse düşecekti.

Bu sırada kalabalık tezahürat ediyordu.

Kaede tekrar bana döndü. Gülümsemesi yüzünden silinmişti; onu
sinirlendirmeyi başarmıştım. Tekrar bana hücum etti. İlk iki yumruğunu bloke
ettim ama üçüncü yumruk çeneme geldi ve başımı döndürdü.

Vücudumdaki her hücre bunu şu anda bitirmemi söylüyordu. Fakat sinirimi