Page 85 - Efsane
P. 85
bombası atmış olmalıydı.
Kalkmamı söyleyen bir ses duydum. Yan tarafıma baktığımda bana elini uzatan
bir çocuk gördüm. Açık mavi gözleri, kirli bir yüzü ve yıpranmış bir şapkası
vardı; sanırım hayatımda gördüğüm en güzel çocuktu.
“Hadi,” diye ısrar etti. Elini tuttum.
Toz ve kargaşanın içinden sokağı aceleyle geçip akşamın uzayan gölgelerinde
kaybolduk.
